My Life , My Blog

  "One quiet afternoon, Prue rummaged through the attic closet for some supplies she needed for a photo shoot. As she searched, she discovered her mother’s antique camera, carefully wrapped in an old blue wool scarf. She wiped the dust off and looked through the lens. Through the viewfinder, she imagined she saw her mother sitting in the chair by the window, smiling at her three children. Piper stepped forward, holding two cups of tea. “What are you looking for?” “I think… I just found a memory.” Prue showed Piper the camera. “I remember the first time my mother taught me to take a picture. She said, ‘You’re not capturing a face, you’re capturing the feeling of a moment.’” Piper smiled slightly. “Then I’ve captured a beautiful feeling.” They sat down together, and the sunlight streaming through the glass window was like a still image in their hearts."  

Das Holz für morgen Wolfgang Borchert Kurzgeschichte Er machte die Etagentür hinter sich zu. Er machte sie leise und ohne viel Aufhebens hinter sich zu. obgleich er sich das Leben nehmen wollte. Das Leben, das er nicht verstand und in dem er nicht verstanden wurde. Er wurde nicht von denen verstanden, die er liebte. Und gerade das hielt er nicht aus, dieses Aneinandervorbeisein mit denen, die er liebte. Aber es war noch mehr da, das so groß wurde, daß es alles überwuchs, und das sich nicht wegschieben lassen wollte. Das war, daß er nachts weinen konnte, ohne daß die, die er liebte, ihn hörten. Das war, daß er sah, daß seine Mutter, die er liebte, älter wurde und daß er das sah. Das war, daß er mit den anderen im Zimmer sitzen konnte, mit ihnen lachen konnte und dabei einsamer war als je. Das war, daß die anderen es nicht schießen hörten, wenn er es hörte. Daß sie das nie hören wollten. Das war dieses Aneinandervorbeisein mit denen, die er liebte, das er nicht aushielt. Nun stand er im ...

Mijn beste vriend 'IK' ben mijn beste vriend, dat heb ik nooit geweten. Ik was ernaar op zoek en voelde mij vergeten. Ik vroeg een ieder "hou van mij" en "help me door het leven" , maar kreeg nooit wat ik nodig had, hoe konden zij ook geven.... Datgene wat ik in me heb, mijn ware IK, mijn wezen. Het leidt me door het leven heen en kan mijn pijn genezen. Mijn wezen weet wat nodig is, weet van een hoger plan en laat mij voelen wat ik moet, het vraagt een volgen van..... Mijn wezen is mijn beste vriend, dat mij met Al was Is verbindt en samen zijn we onderweg, om te ervaren als een kind. Te leren wat ik nog niet weet, of in mezelf herken, zodat ik uiteindelijk begrijp en zie, wie ik werkelijk ben.  

`Ik zie mezelf genieten van absolute voortdurende overvloed` Ik kies voor absolute en voortdurende overvloed, want ik begrijp dat er geen grenzen zijn aan de overvloed van het Universum. Als ik dus overvloed aantrek voor mijzelf, doe ik niemand anders tekort. Er is genoeg voor iedereen. De clou is dat ieder van ons dat gaat zien, en gaat willen - en dan zal iedereen dat voor zichzelf aantrekken.

  Joel Coen: "In the late '60s, when [brother Ethan Coen] was 11 or 12, he got a suit and a briefcase and we went to the Minneapolis International Airport with a Super 8 camera and made a movie about shuttle diplomacy called 'Henry Kissinger, Man on the Go.' And, honestly, what we do now doesn't feel much different from what we were doing then." The Coen Brothers are noted for their unusual writing process of not only eschewing outlines, but of not even concerning themselves what their story is about or who their characters are before beginning to write their screenplays. They will simply begin writing any scene they think up that they find to be interesting. Then, if they think of an interesting idea for a following scene, they will write that one, and then another, and so on and so forth until they have a first draft, discovering what the story is along the way. Then, they will heavily revise what they have until they feel they have a shootable screenplay...

  "Phoebe found a small music box in an old dresser drawer—something she’d never noticed before. She wound it up, and the music began—a soft, familiar melody. “Whose is this?” she asked as Piper walked by. Piper paused, listening to a few notes. “It was Grandma’s. Mom kept it when she died. Whenever she missed home, she would play it.” Phoebe leaned her head against her sister’s shoulder. “I don’t know why… but when I hear it, I feel safe. Like I’m being held by someone I’ve never met.” Piper squeezed her sister’s shoulder. “That’s family, Pheebs. Even though they’re far away, they’re still here. In the sound, in the wind… in our hearts.”"

  "Alyssa Milano Films Interview for New Show Mistresses Alyssa Milano is busy preparing for a special interview to promote her latest TV project — Mistresses. With a confident demeanor and a bright smile, Alyssa shares about the new challenges of her role as well as interesting behind-the-scenes stories of the show. The interview is not only an opportunity for her to connect with the audience, but also an opportunity for Alyssa to show her maturity and innovation in her acting career. Fans are looking forward to seeing Alyssa shine in this emotional and complex role."  

De Wereld OMGEKEERD De danseres, die de omgekeerde houding heeft van De Gehangene het innerlijk kind, laat zien waar de beproeving van de Gehangene uiteindelijk naartoe voert. De vier elementen in de hoeken van de kaart zijn volledig vergeestelijkt. Je ziet alleen het hoofd en het hoofd staat voor de ware geest.De Wereld symboliseert de vol-eindiging, de vereniging met het hoger zelf, het kosmisch bewustzijn. De OMGEKEERDE Wereld spreekt over stilstand, beperking en vertraging. Soms kan het zelfs gaan over een herhalings-situatie De Wereld op zijn kop is De Gehangene, er zal gewacht moeten worden en dit wachten zal geaccepteerd mogen worden. Deze periode is echter van voorbijgaande aard, beperking, vertraging en stilstand worden opgevolgd door beweging en voltooiing. Kindje jezus werd geboren eind dec op kerstavond, een geboorte kent vele fases, de laatste loodjes zijn het zwaarst ....

  Judd Nelson went undercover at a local high school outside Chicago near where the film "The Breakfast Club" (1985) was shooting, and convinced the teenagers that he was a legitimate student. After buying beer for them with his "fake ID" (he was twenty-four at the time), Nelson told them to drop him off at the hotel where the actors were staying. Years later, reflecting on his antics, Nelson said, "They would ask me why I was staying there, and I told them my dad was in jail. I'm staying at the Westin O'Hare while my dad's incarcerated." Nelson's clothes in the movie are the outfit he auditioned in for the role of John Bender. To condition his boots, Nelson poured a quart of motor oil on them, and left them for a day. Nelson said that most of the close up shots he did with Molly were with her double, since Molly was only 16 at the time; a minor, and had to be in school during much of the shooting schedule, and they couldn't work ...

  When Cathy Moriarty was 18 years old, her friends urged her to enter a bathing-beauty contest at a bar: "So, I go in there, and my knees are shaking, and I'm breaking out in goose bumps 'cause I'm embarrassed and cold. All these guys are whistling and stuff. Then all of a sudden the emcee announces I won first prize, and I say, 'Hey, this is really funny.' So this Italian guy comes up and asks if he can take my picture and I say, 'Sure, go ahead', 'cause he's gonna take it anyway. And whad'd'ya know, this same guy calls me three weeks later, says his name is Joe Pesci and asks if I'd like to test for a part in this movie about a boxer named Jake LaMotta." The role of Jake LaMotta's wife in "Raging Bull" (1980) was the last to be cast. Moriarty was working as a desk girl and waitress in a burger restaurant, with only a few high school stage plays on her resume, but it was felt that she had the right amount of ...

Bring the action When your hear us in the club You gotta turn the shit up You gotta turn the shit up You gotta turn the shit up When we up in the club All eyes on us All eyes on us All eyes on us See the boys in the club They watching us They watching us They watching us Everybody in the club All eyes on us All eyes on us All eyes on us I wanna scream and shout and let it all out And scream and shout and let it out We sayin' oh we oh, we oh, we oh We sayin' oh we oh, we oh, we oh I wanna scream and shout and let it all out And scream and shout and let it out We sayin' oh we oh, we oh, we oh You are now now rocking with Will.i.am and Britney bitch Oh yeah Oh yeah Oh yeah Bring the action Rock and roll Everybody let's lose control On the bottom we let it go Going faster, we ain't going slow-low-low hey yo Hear the beat, now let's hit the floor Drink it up and then drink some more Light it up and let's let it blow, blow, blow hey yo, Rock it out and rock it now...

  "After the three sisters escaped the time loop created by Tempus, Leo appeared at dawn. Piper opened the door, and before she could say anything, he gently placed a small silver object in her hand – what looked like an old clock hand. “What is this?” she asked, surprised. “It’s a hand from an ancient time clock that the White Lighters used to break the time trap,” Leo explained. “I keep it to remember… every moment is precious, especially when you’re with the one you love.” Piper looked at him, her eyes shining with unspoken thoughts. Leo smiled softly. “I couldn’t stay long, but… even for a brief second, I chose to come back to see you.” Piper held the hand tightly. In that moment, time seemed to stop – leaving only the two of them, and a love that would never stop burning."

Ich liebe dich Else Lasker-Schüler Ich liebe dich Und finde dich Wenn auch der Tag ganz dunkel wird. Mein Lebelang Und immer noch Bin suchend ich umhergeirrt. Ich liebe dich! Ich liebe dich! Ich liebe dich! Es öffnen deine Lippen sich ... Die Welt ist taub, Die Welt ist blind Und auch die Wolke Und das Laub - - Nur wir, der goldene Staub Aus dem wir zwei bereitet: - Sind! FISCHER Taschenbuch

De Hoge Priester legt Verbinding met De aanstaande Geboorte (eind dec) van De Keizerin en haar Ongeboren Gehangene Kinderen , Gerechtigheid. Definitie ; In de Verbinding de Geboorte van de Wereld OMGEKEERD - de Gehangene kinderen zitten vast tussen Hemel & Aarde en zitten op dit moment muurvast in het geboortekanaal. Ze kunnen niet achteruit en ook niet vooruit, het is wachten op het juiste moment vd ontsluiting en de Krachtige weeën van Moeder / aarde wanneer zij klaar is voor een Nieuw Begin en een afsluiting van het oude Verleden. Het kind - innerlijke ziel is klaar om het risico te nemen en de oversteek te maken. Klaar voor een nieuw avontuur. Ook de Keizerin maakt zich klaar voor de Geboorte van aardse Kinderen. Nog even geduld deze Zwangerschap vergt nog een stukje afsluiting van het Verleden en een Geboorte passeert in fases, alles op het juiste moment. Jezus werdt geboren eind dec op kerstavond, hou er dan ook rekening mee, dat de laatste loodjes vaak de zwaarste zijn en da...

  "SWEET SMELL OF SUCCESS" (1957)  SYNOPSIS:  "New York City newspaper writer J.J. Hunsecker holds considerable sway over public opinion with his Broadway column, but one thing that he can't control is his younger sister, Susan, who is in a relationship with aspiring jazz guitarist Steve Dallas. Hunsecker strongly disproves of the romance and recruits publicist Sidney Falco to find a way to split the couple, no matter how ruthless the method." STARRING:  Burt Lancaster, Tony Curtis, Susan Harrison, Martin Milner, Jeff Donnell, David White, Barbara Nichols, Lawrence Dobkin and James Hill. SCREENPLAY:  Clifford Odets, Ernest Lehman and Alexander Mackendrick (uncredited); Based on "Tell Me About It Tomorrow!" -1950 novelette in Cosmopolitan by Ernest Lehman. DIRECTOR:  Alexander Mackendrick AWARDS & HONORS: In 1993, it was selected for preservation by the National Film Registry at The Library of Congress.

  Carmela is berooid na de dood van haar geliefde papa en werkt ellendig als oppas voor de Britse kinderen van de plaatselijke dominee. Dus als haar beste vriendin Felicity haar vraagt ​​haar plaats in te nemen in het huis van haar voogd, de dictatoriale graaf van Galveston, gaat ze zenuwachtig akkoord. Deze uitvlucht is nodig om ervoor te zorgen dat Felicity met de liefde van haar leven kan trouwen, en mogelijk in de eerste plaats omdat niemand van Felicity's ruziënde familie haar heeft gezien sinds ze een kind was... En ten tweede omdat beide jonge vrouwen blauwe ogen, blond en mooi zijn. Het ouderlijk huis van de graaf is ontzagwekkend, maar het is de graaf zelf die de grootste indruk op Carmela maakt. Ze begint de diepe vriendelijkheid achter zijn stalen façade te waarderen en wordt diep verliefd. Maar kan ware liefde leven als deze op een leugen is gebaseerd? De graaf vindt het antwoord in zijn hart wanneer Carmela's leven en alle hoop op liefde op het spel staan...

Als kind had je oneindig fantasie De wereld was vol mogelijkheden En je toekomst nog helemaal open Je dromen een vooruitzicht Ergens hebben we dat innerlijk kind verdrongen Dromen opgeruimd Verlangen gestild Toekomst ingevuld, en het beeld verandert Vaak groeit iets zo Gewoon met het volwassen worden Door opvoeding, door de maatschappij Door onszelf Omdat we ons wilden aanpassen Normaal wilden zijn en vooral niet anders, niet willen opvallen Het innerlijk kind blijft dromen Het verlangen onvervuld Je dromen willen verder dromen Je wil jouw leven leven, niet dat wat je wordt verteld Geef je innerlijk kind vleugels Zoek een sterke adelaar Die tilt je boven de storm uit En laat je jezelf overstijgen Die adelaar kun jij zelf zijn Je eigen moed of kracht Maar het kan ook een goede vriend of vriendin zijn Die jou steunt en er voor je is Die luistert naar wie je echt bent En als je ergens op steunen wilt Zoals dit kind op de autoband Omdat jij jezelf niet vertrouwd Weet dan dat je die band ze...