I Know Who Killed Me

I Know Who Killed Me is zonder twijfel een van de meest creatieve en uniek vreemde films van het jaar. De eigenzinnige humor, het bizarre plot en het poëtische einde maken dit op de een of andere manier echt een geweldige film. Van Lindsay Lohan is altijd bekend dat ze behoorlijk goede uitvoeringen geeft, maar ze is hier op haar best, in een rol die op maat gemaakt lijkt voor de echte chaos van de actrices. Naast Lohan is er eigenlijk niemand anders die het vermelden waard is in de meestal vergeetbare cast.

Nadat er verschillende verdwijningen hebben plaatsgevonden in een kleine stad, wordt de opkomende jonge schrijfster Aubrey Fleming ontvoerd door een zwarte figuur en onderworpen aan een reeks gruwelijke martelingen. Dagen later wordt ze gevonden bij een sloot, haar hand in linten en haar been aan flarden gescheurd. Maar niet alles lijkt te zijn wat het lijkt. Het meisje dat in de greppel wordt gevonden, beweert dat ze niet Aubrey Fleming is, maar een ander meisje genaamd Dakota Moss. Terwijl de FBI en de politie alles proberen uit te zoeken, moet 'Dakota' de puzzel in elkaar passen en oplossen voordat het te laat is.

Na me te hebben verrast in de erg plezierige Georgia Rule, is Lohan hier aan de top van haar spel door Aubrey Fleming/Dakota Moss te spelen, die dieper is dan ze lijkt. De stripscènes zijn erg goed gedaan en de martelsequenties zijn prachtig geregisseerd met intrigerende camerahoeken en prachtig acteerwerk van Lohan. Het bloed en het bloed in deze film zagen er eigenlijk heel realistisch uit, en daarom was het vooral verontrustend en walgelijk.

De regisseur, Chris Sivertson, bedenkt eigenlijk een interessant verhaal, en het gebruik van een angstaanjagende sfeer zorgt voor echte spanning en schrik. Ik was absoluut verliefd op de cinematografie van de film en het constant repetitieve gebruik van de kleur blauw. Er zijn veel voorafschaduwingen en interessante subplots. Wat het einde zo magnifiek maakt, is dat het op veel verschillende manieren kan worden geïnterpreteerd.

Misschien wel het beste aan I Know Who Killed Me is echter dat de film zichzelf nooit al te serieus neemt. Het script is geschreven met een soort jaren 80-sfeer, en het speelt zich af als een ouderwetse maar stijlvolle jaren 80 slasher-film. Ik vond het plot erg leuk, en ik vond de film in veel delen erg origineel en vol met veel gedenkwaardige scènes.

I Know Who Killed Me was een erg leuke, intense, angstaanjagende achtbaanrit van een horrorfilm die zichzelf nooit al te serieus neemt, wat waarschijnlijk ten goede is.