Je ruikt naar fruit
Je ruikt naar fruit .
En een beetje kokos .
En in je haar een glos .
Je krullen zo mooi als manen .
Je ogen dromerig en diep .
Je lach betoverend als muziek met sopranen .
En je doen en laten ietwat mystique.
Je woorden raakten mij keer op keer.
Niet na de waarheid zoekend .
Nu hunkerend naar meer .
Want mijn gedachten zijn weer vloekend .
Vloekend tegen de liefde die jij mij schonk .
De inspiratiebron waar ik naar en mee leefde.
In liefdesland , mijn thuishonk.
Alles is liefde , waar ik naar streefde.
Het vloeken gaat snel voorbij.
Als ik weer denk aan toen.
Jij was er op dat moment voor mij.
En zal het daarom voor altijd hetzelfde doen.
Wat heb je mij toch geweldig geholpen .
Door je echtheid te laten zien .
Want eerst was ik in de liefde onbeholpen .
En groen bovendien .
Mijn hart werd geopend .
Een cadeau van formaat.
De liefde in mijzelf herkend .
Zonder enige maat .
Ik loof jouw filosofie .
In woord en daad .
Ik houd van mensen en het maakt niet uit wie .
Want uiteindelijk is het de moeite waard .
Soms ben ik onzeker .
Of ik dit wel volhoud of niet .
Maar jij zit in mijn hoofd als een gezonde preker .
Waardoor het weer liefdevol geschied .
Dankbaar voor de leerzame momenten .
Die je mij schonk als een present .
Verchroomd in mijn gedachten als prenten .
En voor altijd in liefde badend .
Reacties
Een reactie posten