Dag Boodschap
Aan alles merk je dat het even genoeg is. Dat er even niets meer te geven valt. Dat je genoeg hebt van alle verhalen van de wereld om je heen. Dat je het liefst even alle ramen en deuren sluit om met jezelf te zijn. Je eigen ademhaling te horen. Je eigen stem. Rust. Dat is alles waar je een diep verlangen naar hebt. Rust voor je hoofd, je systeem. En het is zo logisch dat je daar nu zo'n diepe behoefte aan hebt, lief mens, omdat we aan het begin van de winter staan waarin we diep in onszelf bepaalde dingen mogen transformeren. Maar voordat we daar aankomen, is rust nodig. Rust. Ontspanning. Samenzijn. Liefde, zachtheid, balans.
Zo richting de kracht van de kerst zijn het nog even de laatste dingetjes die je te doen hebt. Ondanks dat je vele ideeΓ«n door je hoofd hebt spelen, heb je even de energie niet om het op te starten. Alles om je heen lijkt precies hetzelfde te voelen. Uitgeblust. We hebben een jaar achter de rug dat voelt als een marathon. We zijn vooruit geduwd en gestuwd zonder enige kans te hebben om achterom te kijken. Dat is deze periode en ook om samen te zijn met hen waarbij het fijn en goed voelt. Het verleden ebt een beetje weg uit je gedachten met hier en daar wat flarden van onprettige momenten, maar wat vooral voorbij komt zijn de fijne momenten die er waren met hen die je lief hebt gehad. Volgend jaar zal jij toch echt meer in het middelpunt van jouw leven staan. Dat gaat helemaal vanzelf. Nu mag er balans centraal staan, want lief mens, wat heb je alles gegeven wat je in je hebt. Dus dat je even wilt bijtanken is de meest logische stap om te zetten
Reacties
Een reactie posten