Iemand speciaal maken
Iemand speciaal maken … zoals met verliefdheid of wanneer je iemand op een voetstuk zet …
Het zorgt ervoor dat je in het spel van oordelen en vergelijken terecht komt. Het maakt het lastig om dan nog de diepe en onlosmakelijke verbinding te voelen die in alles en ieder gelijk aanwezig is.
Want een speciaal iemand vereist ook een minder speciaal iemand. En hoe voelt dat?
Vaak hebben we het niet eens door. Gebeurt het vanzelfsprekend en ongemerkt. We leren allemaal om mensen te kaderen, ze een positie en rangorde te geven. En om onszelf daarin te positioneren. En dat heeft ook een functie op een bepaalde zijns-laag. Maar zouden we daarin blijven hangen dan is lijden gegarandeerd.
Zou je werkelijk geloven dat iemand speciaal of minder speciaal (of ‘mooi’, ‘succesvol’, ‘lelijk’ enzovoort) is dan zie je diegene niet meer. En jezelf ook niet. Dat is de prijs.
Het mooie van het spirituele pad van zelfrealisatie is dat je er steeds minder gemakkelijk vanaf kunt wijken. Omdat dat gewoonweg te pijnlijk is. De prijs wordt hoger en onbetaalbaarder. Je kunt het op een gegeven moment gewoon niet meer. En alles draagt daartoe bij. Iedere ervaring, ieder woord. Ook deze.
Reacties
Een reactie posten