Bomen Boodschap

 In de kern van die subjectieve en maakbare ‘realiteit’ bevindt zich mijns inziens wel degelijk een Waarheid. Een Waarheid die je volledig kunt waarnemen, voelen, omarmen, geloven.

Of niet.

Daar zijn we volledig vrij in.

Volgens mij is er één Kernwaarheid die voor alles wat leeft hetzelfde is, en alles wat afwijkt van die Waarheid zorgt voor lijden. Die Kernwaarheid is mijns inziens in volledige overeenstemming met de Bron.

De kern van die Waarheid is, dat we allemaal deel uitmaken van de Bron, van God. We zijn allemaal: mensen, ‘buitenaardsen’, dieren, elementalen, planten, mineralen, goddelijke en unieke uitingsvormen van de Bron.

Dat is de kern.

Uit die kern volgt, dat alles wat leeft waardevol is, een onvervreemdbaar deel van het Geheel is en nooit vernietigd kan worden.

Daaruit volgt weer, dat alles wat leeft compassie, eerbied en liefde waard is, en geen enkele vorm van leven beter of slechter is dan de andere.

Dit zijn volgens mij een paar vaste waarheden, afgeleid uit de Kernwaarheid.

Deze waarheden tot in de kern van je wezen voelen en met je persoonlijkheid kunnen geloven geeft zelfrespect, eerbied voor jezelf en alles wat leeft, en maakt een einde aan concurrentie, oorlog, corruptie.

Want alles en iedereen is waardevol en gelijkwaardig in de kern. Er is niets om over te strijden als iedereen zichzelf en de ander alles gunt en waard vindt.

Alles wat deze kernwaarheid en afgeleide waarheden ontkent, vervormt of verandert, is derhalve onwaarheid of illusie, verwijdert ons van onze ware natuur (die goddelijk is) en zorgt voor lijden.

Onwaarheden werken vernauwend, ontkrachtend, beperkend, en verlagen voelbaar onze frequentie.

Neem bijvoorbeeld het idee dat we slechts een functie zijn van ons lichaam, ons fysieke brein en dat we bij de dood van het lichaam in het niets verdwijnen.

Ik vond dit als kind al een bizar en onnatuurlijk idee.

Ik kan me goed herinneren, dat ik als kind van een jaar of 11 nadacht over wat er gebeurt na de dood.

Het idee dat het bewustzijn, de ziel zou ophouden bestaan kwam me volkomen belachelijk voor: zelfs het miertje dat ik tussen de voegen van de stoeptegels zag lopen, was mijns inziens een onlosmakelijk deel van het geheel en als het écht vernietigd zou worden, zou het heelal ophouden te bestaan, want alles is één!

Het idee van de totale vernietiging van het bewustzijn na de dood is een voorbeeld van een onwaarheid (leugen, illusie) die voor veel onnodige angst en lijden zorgt.

De waarheid, of een afgeleide van de Waarheid zorgt altijd voor ruimte, vrijheid, bevrijding, ontwikkeling.

Het is de basis voor zelfrespect en respect voor de ander.

Als je wilt weten of iets waar is, vraag het dan aan je hart.

Je hart is verbonden met je Hoger Zelf, met de Bron.

Als iets waar is, zal je hart het bevestigen met een gevoel van ruimte, opluchting of zelfs pure vreugde.

Het mooie is, dat elke onwaarheid tot lijden leidt, en datzelfde lijden zorgt ervoor dat we op zoek gaan naar de oplossing, naar genezing.

Op weg naar genezing zal de leugen altijd weer ontmaskerd worden en de waarheid boven tafel komen zodat we onszelf kunnen genezen en bevrijden.

De waarheid werkt altijd genezend.

Op die manier dient zelfs alles voor de onwaarheid werkt de Bron, en helpt ons te leren spiritueel op eigen benen te staan, in onze kracht te komen, en om in alle omstandigheden verbinding te blijven houden met de Bron en ons ware, goddelijke Wezen!