Bloemen Boodschap

 Als je tot rust wilt komen, kan het handig zijn als je wat meer weet over stress.

Wat bedoel je eigenlijk als je zegt dat je gestrest bent?
Meestal is er sprake van een zogenaamde 'stressor' of 'stressfactor'.
Dit kan een ontmoeting zijn met een onaangenaam persoon, slecht nieuws, tijdsdruk, een file of misschien wel een lichamelijke klacht waar je jezelf zorgen over maakt.
Dit veroorzaakt de zogenaamde 'stressreactie', een aantal fysieke, emotionele en mentale processen.
Emotionele tekenen van een stressreactie kunnen zijn: gespannen, nerveus en/of agressief zijn.
Of onzeker of angstig.
Je wordt ongeduldig en rusteloos, prikkelbaar, wrokkig, en dingen die je anders licht opvat, werken plotseling op je zenuwen.
Geestelijke tekenen van een stressreactie kunnen zijn: je gedachten zoemen, het wordt moeilijk om objectief te zijn helder denken of argumenteren vernauwt je perspectief totdat je alleen nog maar vanuit een soort tunnelvisie naar een probleem kunt kijken.
Mogelijke lichamelijke symptomen: je hebt het warm, begint te transpireren of wordt rood.
Bloeddruk en hartslag stijgen, je hebt een onaangenaam gevoel in je maag of je keel lijkt dichtgeknepen.
Je spieren zijn gespannen, je ademhaling wordt oppervlakkiger of sneller.
Je hebt zin om te schreeuwen, je vuisten te balden of misschien om te draaien, weg te rennen en de deur hard achter je dicht te slaan.
Stress is een reactie op iets dat het organisme als een bedreiging ziet.
Hoe anders is het met de zogenaamde 'eustress'!
Deze positieve stress ontstaat wanneer je een situatie als een uitdaging ziet en je min of meer in het avontuur stort, als een goede skiër die er een kick van krijgt.
Om extra hard de afdaling op de zwarte piste te maken of als je enthousiast een groot feest voorbereidt.
Alle middelen worden aangeboord en je krijgt een tinteling bij de gedachte iets moeilijks tot een goed einde te brengen.
Wat je bedoelt als je zegt dat je gestrest bent, wordt echter gekenmerkt door het feit dat je niet vanuit een goed uitgangspunt redeneert.
Je maakt je zorgen over de mogelijke negatieve gevolgen van praten met je leidinggevende, dat je niet succesvol zult zijn of dat je jezelf voor gek zet, of je denkt dat je het niet meer kunt uithouden om nog langer in deze oververhitte auto te zitten terwijl de verkeer haast je niet!
Je hebt het gevoel dat er te hoge eisen aan je worden gesteld, je voelt je bedreigd of uitgeput - en je organisme reageert daarop alsof het zinvol was om een ​​moeilijke situatie van miljoenen jaren in de geschiedenis van de menselijke evolutie aan te pakken.
Het lichaam bereidt je voor om te vechten of te vluchten.
Als je terugkijkt naar het overzicht van emotionele, mentale en vooral fysieke signalen die ik voor jullie heb uitgeschreven, wordt het verband je duidelijk.
Het lichaam levert energie voor een fysiek gevecht of vlucht.
Ook al lijkt het overdreven, de mens reageert op deze manier zonder bewust te handelen, alsof je niet met een vervelende collega te maken hebt maar met een collega.
De volgende keer dat je jezelf in een stressvolle situatie bevindt, bedenk dan wat je het liefst zou doen: door een muizenhol kruipen (vluchten) of iemand naar de keel grijpen (vechten)!
Nu kun je natuurlijk zeggen dat dit oeroude stressmechanisme niet erg handig is.
De huidige situatie waarin stress een rol speelt, is zelden met de vuisten of een snelle sprong over het tuinhek blijvend op te lossen.
Maar of je het nu leuk vindt of niet: je lichaam bereidt je erop voor.
Ook al is het misschien beter om het hoofd koel te houden en een gesprek te voeren met een dosis toegeeflijkheid of jij verzoenen met het idee dat je niet alles kunt beheersen.
De vecht-of-vluchtreactie is de evolutionaire erfenis van de mens, die ons overigens nogal wat problemen bezorgt.