Legende van Ostara en de Sneeuwhaas
Legende van Ostara en de Sneeuwhaas
In de heilige kringloop van het Jaarwiel, wanneer de zon haar weg terugvindt en het licht begint te groeien, komt de Sabbat van Ostara — het lentepunt, het feest van evenwicht. Dag en nacht staan in perfecte harmonie, en Moeder Aarde ademt haar eerste diepe zucht van ontwaken.Ostara, de jonge Maagd in haar volle kracht, wandelt over de velden. Ze is de belofte van nieuw begin, van groei, liefde en vruchtbaarheid. Overal waar ze loopt, barsten knoppen open en ontwaken zaden in de aarde. Zij is het groene vuur in de aderen van de natuur.
Op een vroege ochtend in de laatste sneeuw vond Ostara een gewonde vogel, gevallen uit de lucht en bevangen door de vorst van de stervende winter. Zijn leven was een flakkerende vlam, nauwelijks nog zichtbaar. De godin nam het dier in haar handen, en met een fluisterspreuk en een kus van zonlicht, transformeerde ze hem in een sneeuwhaas — een wezen van zowel lucht als aarde, van transformatie en balans.
Maar hoewel hij nu sprong als de wind, droeg hij het mysterie van zijn oude vorm in zich. Elk jaar, precies wanneer het wiel zijn keerpunt bereikt en de levenskracht opnieuw geboren wordt, legt de sneeuwhaas magische eieren. Niet gewone eieren, maar dragers van Levenskracht — beschilderd met runen, spiralen en symbolen van groei. Zij zijn zegeningen van vruchtbaarheid, wedergeboorte en vreugde.
De haas werd Ostara’s heilige metgezel, de boodschapper tussen werelden, tussen het donker en het licht. Hij verbergt zijn eieren in het gras, tussen bloemen en in bomen, zodat zij gevonden worden door hen die zoeken met open hart. Elk ei herinnert ons aan het mysterie van het leven, het eeuwige sterven en wederkeren, en de belofte dat na duisternis altijd weer licht komt.
En zo, wanneer wij Ostara vieren, zegenen we de aarde, planten we onze intenties, en eren we de balans van mannelijke en vrouwelijke energieĆ«n. We verwelkomen het ontwaken van de natuur en onszelf. De eieren, de haas, de bloesems — ze zijn geen kinderspel, maar oeroude symbolen van de magie die leeft in alles wat groeit.
Reacties
Een reactie posten