Ik was ooit een meisje.
Ik was ooit een meisje.
Ik heb al in de regen gelopen.
Op plassen water gestapt alsof je over een beek springt.
Ik klom in de bomen.
Ik liep op blote voeten op het gras
Blij met de geur van bloemen op een lenteochtend.
En er waren al die kleine magische momenten die mijn eerste levensjaren en dromen kleur gaven.
Zo blij dat ik ben geweest .
Ik besefte het belang van de uren niet. Geen horloges nodig.
Het weer was wat mijn hart wilde.
Een knuffel kan een uur duren en een kus kan eeuwig duren.
Geld was een fantasie voor volwassenen.
Ik zou alles kopen wat het leven kan hebben alleen met mijn dromen.
De enige wisselvaluta die ik kende waren de glimlachen van degenen die me geluk gaven, op elk moment van de dag. Leen illusies en verzamel genegenheid
Ik was gelukkig in alleen een pufferjurk.
Ik wilde me graag verkleden in de jas van mijn moeder die me paste.
De volwassen wereld was eigenlijk gewoon een fantasie die ik graag droeg.
Ik was gelukkig, niet wetende wat geluk was.
De paraplu was speelgoed.
De regen zo leuk
Het leven leende glimlachen toen.
@ Angela Caboz
Reacties
Een reactie posten