CHILLING ADVENTURES OF SABRINA :seizoen 2

Het is leuk als horror-inhoud ervoor kiest om komedie toe te voegen. In de meeste gevallen bevatten de allerbeste horrorfilms veel gelach en plezier. De dichotomie tussen angst en gelach zorgt immers voor complete emotionele reizen. Alles wat je aan het lachen kan maken, prikkelt je om je open te stellen, en daardoor resoneren de momenten van terreur. Het is echter heel gemakkelijk om dit strakke evenwicht te verliezen. Voor  Chilling Adventures of Sabrina bewandelde het eerste seizoen het pad naar perfectie. Het eerste deel van seizoen 2 (deel 3) slaat echter de plank mis omdat Sabrina ( Kiernan Shipka ) gewoon niets serieus kan nemen.

Vers van de apocalyps wil Sabrina terug de hel in rennen. Terwijl haar speelgoedjongen Nick ( Gavin Leatherwood ) zijn lichaam vrijwillig aanbood om Satan te huisvesten, wil ze hem terugbrengen naar Greendale. Met haar vrienden ( Ross Lynch ,  Jaz Sinclair &  Laclan Watson ) begint ze aan haar nieuwe zoektocht. Ondertussen proberen haar tantes Hilda ( Lucy Davis ) en Zelda ( Miranda Otto ) de Church of Night te hervormen. Wanneer een nieuwe groep vreemden naar de stad komt, wordt de kerk geconfronteerd met ongekende bedreigingen. Nu de kerk wordt belegerd en de hel voor het oprapen ligt, wordt iedereen tot het uiterste gedreven.

Hoewel het idee om de apocalyps in Chilling Adventures  te introduceren een gegeven was, verwatert het laten vallen aan het einde van het eerste seizoen onmiddellijk de inzet. Sabrina zet zich onmiddellijk in om haar vriend te redden, maar met haar Dark Lord / vader vast in haar vriend, is de regeling niet ideaal. Het betekent ook dat de show zich opent voor een andere apocalyptische gebeurtenis. Om zo snel terug te keren naar de 'red de wereld'-tropen nadat we net tijd hebben gekregen om te ademen,  ondermijnt Chilling Adventures zichzelf. Terwijl shows zoals  Buffy vaak flirtten met de Apocalyps, kwamen de relaties tussen personages vaak op de eerste plaats. In  Chilling Adventures laat het omdraaien van de formule de bedreigingen leeg en saai achter.

Shipka krijgt dit seizoen minder te doen, maar het meeste komt van het schrijven. In plaats van de emotionele belangen van haar keuzes onder ogen te zien, leunen de schrijvers in de persona van het valleimeisje. Shipka spijkert dat element, maar het is minder opwindend om haar in deze modus te zien werken. Ze straalt een zorgeloze houding uit waardoor je haar bekwaamheid en waardigheid in twijfel trekt. Waarom zouden we zoeken naar een personage wiens egoïsme geen grenzen kent? Shipka's charmante maar saaie schrijven laat ons zonder veel reden om ons zorgen te maken.

Het verhaal lijdt verder omdat het te veel vertrouwt op ons te vertellen hoe de personages worden genaaid. In plaats van ons de gevolgen te laten zien,  houdt Chilling Adventures ons het hele seizoen vast. Om het nog erger te maken, elke keer dat ze ons vertellen hoe machteloos Sabrina en de coven zijn geworden, vindt het gemakkelijk een uitweg uit dat probleem. Het speelt aan beide kanten, en hierdoor verlaagt het opnieuw de inzet.

Over het algemeen  blijft Chilling Adventures een leuke show. Het is echter duidelijk dat de wielen eraf zijn. Het omarmen van de soapiness en het melodrama van Riverdale verandert de houding en toon van de serie aanzienlijk. Het is jammer, want door de oorspronkelijke duisternis van de show viel het op in de menigte. Nu voelt het als standaard tienertarief met onoverwinnelijke karakters.