Kerst de tijd van bezinning
Kerst de tijd van bezinning, dicht bij jezelf en je gevoel zijn.
Hoe langer hoe meer vraag ik me af waar al het licht voor dient wat we aansteken en bekruipt me het gevoel dat het vooral bedoelt is de buren de loef af te steken.
Het licht wat in ons zit zou juist in deze dagen een luisterend oor kunnen bieden, kunnen zorgen voor diepgaande gesprekken.
Ik zie vooral prachtig gedekte tafels voorbij komen, mensen die totaal geen tijd meer hebben voor dat luisterend oor omdat alles tot in de puntjes geregeld moet zijn..
We kunnen wereldvrede wensen en uiteraard zou dat prachtig zijn.
Maar als we zelf nog niet in staat zijn om verder te kijken als onze neus lang is, om die hulpkreet van de buurman of vriendin door alle kerstgekte nog niet eens te horen. Om nog niet eens in staat te zijn je voorbereidingen even te kunnen staken om te voelen wat iemand precies met zijn of haar woorden bedoelt, wat er werkelijk in diegene omgaat.
Zouden we omkomen van de honger als we dat ene essentiele onderdeel van ons overdadige kerstdiner vergeten zijn, omdat er op dat moment iemand was die jou nodig had, die veel meer behoefte had aan innerlijke diepgang als aan een uitgebreide kerstbrunch.
Mij geeft het in ieder geval een veel voller en warmer gevoel als alle maaltijden bij elkaar.... een luisterend oor... niet alleen nu.. maar alle maanden van het jaar.
Ik hoop dat ik ooit ook nog eens mag aanschuiven voor een maaltijd, want alleen is ook maar alleen en dat ben ik altijd : alleen....
Reacties
Een reactie posten