Er zit een verlaten stad in mijn borst


Er zit een verlaten stad in mijn borst,
En een immobiele ster in de hoek van de tijd.
Op mijn schoot opent zich een boek,
Een droom, een herinnering,
Een flits van je zwarte haar.
Het waait buiten,
De regen huilt je afwezigheid
Mijn dromen groeien nog steeds in de wijngaard.
Maar in de duinen kreun je
Ze glimlachen niet meer met plezier
Zolang je ogen maar
Loop niet tegen de mijnen aan,
Moge je glimlach niet verloren gaan in liefde
Voor mijn onbeschofte zelf van zijn
Ik herinner me niet meer toen ik verloor
Mijn vleugels,
Het lentelicht dat in de ogen droeg,
Mijn glimlach is helder,
Mijn manier van rustig zijn
Ik hou van je schat hou zoveel van je.
Onze liefde heeft geen begin
Geen einde aan,
Geen zuid geen noord
Oh mijn pech ,
Straal van het leven,
Wat heb je met me gedaan?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final