Zelfs de mystici

 Zelfs de mystici hebben toegegeven dat de zoektocht naar God uitermate langdurig en teleurstellend is, en dat ze vaak de indruk hadden in het duister te tasten.

Het is waar, wanneer je God zoekt, lijkt het soms alsof je in de leegte worstelt, maar dat is slechts schijn en je moet niet ontmoedigd raken.

Laten we een voorbeeld nemen.
Een man graaft een put om water te hebben en zijn dorst te lessen.
Hij weet niet op welke diepte hij water gaat vinden en door deze onzekerheid zou hij geneigd kunnen zijn het op te geven.
Maar hij heeft het beeld, de weerspiegeling van dit water in zijn hoofd, in zijn hart, in zijn ziel.
Hij leeft met de idee, de gedachte, de hoop op dit water,en ook al borrelt dit water nog niet werkelijk op, het borrelt tenminste al op in hemzelf.
Op dezelfde manier werkt degene die God zoekt – en schijnbaar niets vindt – met een zeer krachtige werkelijkheid die in hem leeft.
Hij kan tot zichzelf zeggen; ‘Zeker, ik heb God nog niet werkelijk gevonden, maar Hij openbaart zich door mijn gedachten, mijn gevoelens en mijn verlangens.’
En in deze hoop, in dit geloof, is God al aanwezig.

☼

Omraam Mikhaël Aïvanhov