FRODO EN DE NAZG FRL ESCAPE

Maar de stalkers stonden net achter. Bovenaan het buffet stond het paard stil en draaide zich om, wreed af. Er waren Negen Ruiters aan de waterkant beneden, en de geest van Frodo is laf voor de dreiging van hun verheven gezichten. Hij wist niets dat hen weerhield om met zo gemak over te steken als hij; en vond het zinloos om te proberen te vluchten langs het lange en onzekere pad van de Vau naar de rand van Valfenda, zodra de Ridders waren overgestoken. Hoe dan ook, hij vond dat hij dringend opdracht kreeg te stoppen. Weer heeft de haat zich in hem gewekt, maar hij had geen kracht om het af te keren.

Plots duwde de eerste ruiter het paard om vooruit te komen. Hij stond bij het water en plaveide. Met veel moeite ging Frodo rechtop zitten en het zwaard slijpen.

“Ik ben er weer! ", schreeuwde hij. "Keer terug naar het land van Mordor en volg me niet meer! "Zijn stem klonk prima en opvallend in zijn eigen oren. De Knights stopten, maar Frodo had niet de kracht van Bombadil. Zijn vijanden lachten hem uit met een koude en koude lach. “Kom terug! Kom terug! ”, riepen ze. "Naar Mordor zullen we hem meenemen! " "

“Ik ben er weer! ", fluisterde hij.

"De Ring! De Ring! ", schreeuwden ze met dodelijke stemmen; en meteen liet de leider het paard het water in, dicht gevolgd door twee anderen.

"Voor Elbereth en voor Lâthien, de Schoonheid," zei Frodo met een laatste poging, het zwaard opheffen, "jij zult de Ring niet hebben en mij niet! "

Dus de leider, die al halverwege Vau was overgestoken, stond dreigend op de tribune en stak zijn hand op. Frodo is een beetje nat geworden. Ik voelde mijn tong aan mijn mond plakken en mijn hart hard kloppen. Zijn zwaard brak en het viel uit zijn trillende hand. De elf duwde en puffe. Het eerste paard zwart stapte bijna op de oever.

Op dat moment werd er gebrul en geroep gehoord: het geluid van luidruchtige water rolde vele stenen. Vaag zag Frodo dat de rivier voor hem opkwam, en van zijn bed daalde een cavalerie van golven. Frodo leek het erop dat witte vlammen trilde in zijn wapen en zich bijna voorbeeldde dat hij witte ruiters op witte paarden van bruisende manen zag. De drie Ridders die nog midden in de Vau zaten werden gedomineerd: ze verdwenen, plotseling bedekt door razend schuim. Die achterin vielen gewoon terug geaard

Met zijn laatste zintuigen die wegkwamen, hoorde Frodo geschreeuw en leek hem voorbij de ridders aarzelend aan de kust een heldere pijl van wit licht te zien; en achter hem liepen kleine donkere vormen die vlammen oproeren in de grijze mist die op de wereld viel.

De zwarte paarden werden krankzinnig gemaakt en, springend voorwaarts en landden, leidden ze hun ruiters in de onstuimige stroom. Hun penetrerende geschreeuw verdronk hen in het gebrul van de rivier, dat hen ver weg bracht. Dus Frodo voelde dat hij viel, en het gebrul en chaos leken op te komen en hem samen met zijn vijanden overspoelde. Verder niks gehoord of gezien. ( De Heer van de Ringen)

(We kunnen niet ontkennen dat de versie van deze passage in de film goed is geworden. Het was echt goed om Arwen te belichten die bijna niet in het boek voorkomt. Maar feit is dat (naar mijn mening) de originele passage veel impactvoller is, want kijk, het toont Frodo's onafhankelijkheid in het opstaan tegen Nazg Masl met het zwaard in de hand als teken van tegenstand, ook al was hij bang en zwak, in de film is niets van deze daad van verzet tegen het spectrum, wie zich verzet is alleen Arwen, daar is geen probleem mee, maar ik had graag meer gezien van de onafhankelijkheid die Frodo op bepaalde momenten in het boek heeft. Een ander interessant aspect hier is de watercavalerie; alleen lezen we tot nu toe hebben we geen idee waar dat vandaan komt, alleen in het volgende hoofdstuk zal Gandalf uitleggen dat Elrond de golven van de rivier toverde en de goochelaar hen paardenvormen gaf, in de film is Arwen alleen tovert allemaal tegelijk, ik zeg niet dat ze niet in staat was, maar het feit dat Elrond toverde dat kan verband houden met de kracht van zijn Ring, Vilya, de Saffierring, al zal uiteindelijk maar worden onthuld dat hij haar drager was, daar hebben we een schijnbaar demonstratie van jouw kracht. Het is een prachtige en zeer impactvolle passage die ik erg leuk vind).

Afbeelding : Pinterest