De stilte

 De stilte is de taal van de volmaaktheid, terwijl het lawaai de uitdrukking is van gebrekkigheid, van een afwijking, van een leven dat nog ongeordend en chaotisch is, dat nog moet bewerkt en beheerst worden.

Kinderen zijn bijvoorbeeld luidruchtig omdat zij overstromen van energie en vitaliteit.
Bejaarde mensen daarentegen zijn stiller.
Je zal zeggen: "Uiteraard, dat is normaal, bejaarden houden van de stilte omdat hun krachten zijn afgenomen en het lawaai hen vermoeit."
Dat is enigszins waar, maar het is ook mogelijk dat iets in hen evolueert en dat hun geest hen ertoe aanzet om de stilte in te gaan.
Om op hun leven terug te blikken, na te denken en lessen te trekken, hebben zij behoefte aan deze stilte, waarin een heel werk van loslaten, vereenvoudiging en synthese gebeurt.
De zoektocht naar de stilte is een innerlijk proces dat de mensen naar het licht en het waarachtig begrip der dingen leidt.

☼

Omraam Mikhaël Aïvanhov