DE ONTHECHTING

 DE ONTHECHTING..

Het is de meest pijnlijke en tegelijkertijd hoogste daad van onvoorwaardelijke liefde...

Onthechting doet pijn, het doet veel pijn, het doet pijn omdat je moet loslaten waar je van houdt, laat het los of zo geloven we, die pijn is mentaal; het is geen pijn, het is lijden, wat ons laat lijden is angst gevoed door het ego, door het gewortelde geloof van het mogelijke verlies, van een bezit dat niet bestaat, dat is niet echt.

Omdat we niemand kunnen bezitten die niet van ons is, die nooit was en die nooit zal zijn.

Onze ouders, onze vrienden, of onze partner horen niet bij ons, onze kinderen horen niet eens bij ons, het zijn vrije en onafhankelijke wezens, met hun eigen weg te gaan, net als wij, daarom hoeven we het geluk van sommigen niet aan elkaar te onderwerpen.

Als je alleen niet gelukkig bent, ben je met niemand gelukkig.

Onthechting is de controller van alle tijden, degene die je verankert in een afwezig cadeau. Echter, onthechting houdt je in het hier en nu, het is om de ander los te laten weten dat wat er ook gebeurt

"ALLES IS PERFECT "

En ja, misschien doet dat "heeft ons veel pijn", want tot nu toe leerden ze ons alleen dat we iemand waren als we allerlei bezittingen hadden, vergaten ze ons te vertellen dat hoe meer we hebben, hoe meer slaven we worden.

Daarom geloof ik er vast van dat affectieve onafhankelijkheid het grootste geschenk is dat je jezelf en je geliefden kunt geven, en wanneer je dat bereikt, dan en alleen dan kun je het Universum roepen dat je eindelijk ware en volledige vrijheid hebt bereikt.

"Zodra je begint op weg naar loslaten, is er geen weg terug. "

Onthechting is makkelijk losmaken, onthechten van dingen, wetende dat er niets uit mijn leven komt als het niet vervangen wordt door iets beters, en dat genereert overvloed.