Tekening

 IK heb thuis een mooi fotolijstje aan de muur hangen waarin ik tekening van mijn kleindochter bewaar. Al 11 1/2 jaar komen er geen nieuwe bij. Wel doe ik er zelf af en toe een kusje geven aan mijn dierbare tekening die ik van haar heb met de kleine handjes, waarop ik bijvoorbeeld zeg hoe erg ik het vind dat ik nooit meer tekeningen zal maken met TS en hoe erg ik haar mis. Ik hou heel erg van creativiteit en het was iets wat ik graag met haar deed. Kon alleen nooit de tekeningen mee nemen want die scheurde ze heel erg enthousiast kapot. Ik heb er maar 1 en dat is de mooiste tekening van de hele wereld...

TS is nu 13 en tot mijn grote verdriet heb ik geen idee hoe ze er nu uitziet en wat haar bezighoudt. Het verschil tussen 2 en 13 jaar is natuurlijk groot. We hadden een bijzondere band, voor mij is ze het liefste meisje van de wereld.

IK hoop met dat ze graag bij haar wilde wonen. Daarom zorg ik dat ik in ieder geval vindbaar blijf via social media. Als ze wil kan ze met me in contact komen. Ik heb haar al meerdere keren gezocht, maar kan haar niet vinden, heel mijn hart hoopt dat TS ooit, als ze wat ouder is, op zoek gaat naar haar oma. De oma die ze zo leuk vond toen, maar waarschijnlijk niet meer kan herinneren. Ik denk dat ze actief is onder een andere naam...

Mijn enige hoop is dat TS inderdaad zo op mij lijkt als ik denk. Als dat zo is, dan is ze een nieuwsgierig en vasthoudend meisje. Dan zal ze hopelijk op een dag bij mij op de stoep staan. Ik zal haar met open armen ontvangen.