Dans door het verleden

Boekrecensie: Dans door het verleden van Rina Stam.
Een prachtig, rakend verhaal, vol emoties en diepgang, wat de lezer herkenning kan bieden.
Door het thema, waarbij reïncarnatie en teruggaan naar een vorig leven een grote rol speelt, meen ik dat er hier wellicht ook interesse is in dit boek.

Rina Stam is geboren in Overijssel. Ze werkte er voor de overheid en daarnaast schreef ze onder andere voor een krant en het personeelsblad. Ze had twee ondernemingen: het schrijven van herinnerings- en levensverhaalboeken en een bed en breakfast. Toen haar kinderen de deur uit gingen, verhuisde ze zelf naar Frankrijk. Daar schrijft ze tegenwoordig in alle rust haar boeken en blogs.

‘Dans door het verleden’ is deels autobiografisch., deels fantasie en deels ingegeven door Rina’s gidsen. De ondertitel luidt: ‘Niemand mag het weten, dit is mijn geheim’. Het is deel een van de Rode Draad Trilogie, waarin verteld wordt van Flora, haar relaties, haar zoektocht naar zichzelf en haar groeiende contact met de onzichtbare wereld.

Het verhaal gaat over Mila, een zigeunermeisje, dat opgroeit op in een gezin met weinig liefde, met een geheim wat ze niet delen kan. Haar oma Tsera is waarzegster en de enige die haar echt lijkt te begrijpen. Zij leert haar om te gaan met het leven, zichzelf en haar talenten. Janos is haar beste vriend. Hij speelt gitaar en als zij danst op zijn muziek vergeet ze alles en voelt ze zich vrij.
‘Dit is het moment. Ik stap naar voren en dans of mijn leven ervan afhangt. ik vergeet de wereld om me heen. Het enige wat ik meekrijg zijn de gitaarklanken. Ik dans, dans, dans. Ik geef alles wat ik heb. Mijn blote voeten vinden hun weg, mijn armen zwaaien in de lucht en ik draai tussen het publiek door. Ik voel dat ik leef. Dit is mijn vrijheid. Dit is mijn toekomst.’

Al na het lezen van enkele bladzijdes ben je meegenomen, terug in de tijd in de sfeer van Mila’s leven. De toegankelijke schrijfstijl (vergelijkbaar met Nora Roberts) maakt dit boek fijn om te lezen. Omschrijvingen van situaties en hersenspinsels van Mila brengen haar tot leven. Het misbruik wat ze ervaart wordt zo beschreven, dat je de pijn en het verdriet van Mila voelt. Tegelijk is er steeds haar hoop op een beter leven en andere omstandigheden.

Als Mila met haar oma aan het werk is, ontmoet ze haar zielsverwant en ze voelt direct een bijzondere verbinding met hem. Als haar familie voor de zomer de stad weer verlaat, is ze bang hem nooit weer te zien. Deze bijzondere liefdesband blijft terugkomen in het verhaal.
‘Mijn hart vult zich met een droevig verlangen. Op die dag op de markt met oma keek ik voor het eerst in zijn felblauwe ogen. Die prachtige ogen hebben jarenlang mijn dromen gevuld en mijn hoop aangewakkerd. Nog steeds heb ik hoop. Iedere dag kijk ik om me heen en speur de menigte langs op zoek naar een blonde man met blauwe ogen die stralen in een bleek gezicht.’

Ook de tijdsgeest speelt een grote rol, als de eerste vrouwen opgepakt worden vanwege ‘hekserij’ wordt Mila gewaarschuwd om voorzichtig te zijn, vanwege haar waarzeg-werk. Zij besluit haar hart te volgen en te blijven doen wat goed voelt. De dreiging neemt toe, als ze ontdekt dat haar oma opgepakt en veroordeeld is.

Tegen het einde van het boek wordt op bijzondere wijze de switch gemaakt naar Flora en de rode draad door haar levens heen. Een omschakeling die maakt dat je heel benieuwd wordt naar het vervolg van dit verhaal…

Als transformatiecoach, ook werkend met reïncarnatie-sessies, om oorzaken van huidige blokkades in het verleden te kunnen (her-)ontdekken, transformeren en helen, sprak dit boek me enorm aan: de levensthema’s die naar voren kwamen in Mila’s leven en de uitwerking op deze ontdekkingen voor Flora. Graag lees ik het vervolg van de bewust-zijns-reis die Flora maakt. Bovendien werd ik tijdens het lezen ook persoonlijk geraakt en herkende ik de gipsy en heks in mezelf, in dit levensverhaal van Mila. Magisch, hoe een boek zo kan doorwerken!

Dank je wel, Rina, voor het delen van dit eerlijke, kwetsbare en mooie verhaal.