Zij kent geen seizoen

 Zij kent geen seizoen

Geen vallende bladeren of takken die buigen
Breken in een onstuimige wind
Geen hitte die je uitdaagt
Of droogte
Die je laat wankelen
Zij doorstaat storm en golf
De eb en de vloed
Tekeningen in het zand die nooit verdrinken
Niet ontvankelijk voor verandering
Maar onwrikbaar aanwezig
In al dat leeft
Geen gezicht of stem
Geen kleur of geur
Geen begin of einde
Maar slechts een eindeloze stroom in jouw kloppend zijn
De liefde
Zij kent geen seizoen
Als je haar drinkt uit jouw kelk
Vol verwondering
Voor de kracht
Van zacht

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai