Jezelf verliezen in de liefde

Jezelf verliezen in de liefde vergt moed. Zeker als de liefde je hart eens heeft gebroken.

De angst voor pijn en de angst voor een nieuw verlies varen als een donkere wolk met je mee. Maar waar zijn we dan werkelijk zo bang voor? Voor de regenbui die je hart opnieuw zal doorweken terwijl je daardoor wellicht de liefde van je leven zal laten gaan?

Het grootste risico in je leven is de persoonlijke liefde. Je weet namelijk nooit of jij zelf of de ander over twee maanden de liefde nog wel ervaart...

Als mens blijven we toch altijd zoeken naar de liefde, of er nu een partner is of niet.

Zolang we afgescheiden denken te zijn van het geheel zoeken we door. Al is het in veiligheid door jezelf op te sluiten, of drugs te gebruiken of miljonair te kunnen worden. De zoektocht gaat onherroepelijk door zolang het zichzelf niet gevonden heeft.

Het doorzien dat er geen bezit is van de liefde maar dat het slechts een periode in je leven mag meelopen is de aanvaarding ervan.

Hoe kun je iets verliezen wat je niet bezit? Hoe zou je iets kunnen verliezen wat je zelf bent?

Het hart schreeuwt, al is het maar voor 1 dag. Laat je die kans liggen als de liefde op je deur klopt? Of kies je voor de schijnveiligheid?

Liefde vraagt moed, zonder moed geen liefde.

Antoine van Staveren 

Kunstenaar onbekend