Een man alleen of een vrouw alleen

 Een man alleen of een vrouw alleen kan geen leven schenken aan een kind; daarvoor moeten zij samen zijn.

Echter, door het woord kan ieder afzonderlijk schepper worden, dankzij het mannelijke en het vrouwelijke principe, die verenigd zijn in zijn mond: de tong en de beide lippen.

Alle Evangeliën zijn slechts de illustratie van die waarheid.
Juist dankzij de almacht van het woord heeft Jezus wonderen verricht.
Hij zei tegen de verlamde: ‘Sta op, pak uw bed en ga naar huis’, en hij liep.
Voor de verrijzenis van Lazarus ging hij naar zijn graf en riep met luide stem: 'Lazarus, kom naar buiten.’
Om de dochter van Jaïrus op te wekken, nam hij haar hand en zei:’ Meisje, ik zeg je,sta op.’
Toen hij de bezetene genas, beval hij de onreine geest:
‘Ga weg uit die man!’
Toen hij een melaatse genas, zei hij: ‘Ik wil het, word rein!’
Toen hij de storm deed luwen, zei hij tegen de zee: ‘Zwijg, wees stil!’

De wijze zelf waarop ons lichaam is gebouwd, bevat een heel onderricht over beide principes, het mannelijke en het vrouwelijke.
Die leert ons dat alleen beneden, op het fysieke vlak, deze twee principes fysiek gescheiden zijn.
Behalve bij hoge uitzondering kan een mens fysiek alleen man of vrouw zijn.
Maar boven, in het goddelijke gebied, zijn de twee principes verenigd zoals ze in de mond verenigd zijn; alleen boven is de mens schepper en vrij.

☼

Omraam Mikhaël Aïvanhov