DE HONDERD JAAR OORLOG

DE HONDERD JAAR OORLOG

De Honderdjarige oorlog was een conflict tussen Engeland en Frankrijk dat duurde van 1337 tot 1453, gekenmerkt door verschillende gevechten en periodes van vrede. Dit conflict was een van de langste en bloedigste in de Europese geschiedenis, en de ontwikkeling ervan had belangrijke gevolgen voor het werelddeel.

De Honderdjarige oorlog had als achtergrond voor een reeks politieke en territoriale spanningen tussen Engeland en Frankrijk. In 1328 stierf koning van Frankrijk Karel IV zonder een mannelijke erfgenaam achter te laten, en de kroon werd uiteindelijk doorgegeven aan Filips VI van Valois, de neef van Karel IV. Koning Eduard III van Engeland had echter ook rechten op de Franse troon, aangezien hij een kleinzoon was van Filips IV, de vader van Karel IV.

Tijdens de eerste decennia van de Honderdjarige oorlog behaalde Engeland enkele belangrijke overwinningen. In 1346 tijdens de Slag bij Crécy resulteerde het strategisch gebruik van Engelse boogschutters in een verpletterende overwinning op het Franse leger. Ook de Slag bij Poitiers in 1356 was een andere belangrijke overwinning voor Engeland, waarbij koning Jan II van Frankrijk gevangen werd genomen en gevangen werd genomen naar Engeland.

Toch waren Engelse overwinningen niet genoeg om Franse gebieden permanent te veroveren. De oorlog werd gekenmerkt door verschillende wapenstilstand en periodes van vrede, waarin de betrokken partijen probeerden te onderhandelen over overeenkomsten en verdragen om het conflict te beëindigen. In 1360 werd het Verdrag van Bretigny getekend, waarbij vrede werd gelegd tussen Engeland en Frankrijk, en Engeland de controle gaf over een aantal gebieden in het noorden van Frankrijk. Maar vrede was kortstondig en oorlog begon opnieuw in 1369

Door de jaren heen heeft de oorlog de bevolking en economieën van beide landen diep getroffen. De gevechten resulteerden in doden en vernietiging van eigendommen, terwijl periodes van vrede gekenmerkt werden door honger en armoede. De oorlog droeg ook bij aan het ontstaan van interne conflicten, zoals de oorlog van de Twee Rozen in Engeland en de Armagnac-Burgondische Burgeroorlog in Frankrijk.

De Honderdjarige oorlog had belangrijke gevolgen voor de Europese geschiedenis. In de eerste plaats versterkte het het idee van natie, zowel in Engeland als Frankrijk, en droeg het bij aan de versterking van natiestaten. Daarnaast had het ook invloed op de ontwikkeling van artillerie en cavalerie, die in het conflict strategischer werden ingezet.

Een ander belangrijk gevolg van de Honderdjarige oorlog was de val van de feodale adel en de versterking van de bourgeoisie, die economisch profiteerde van het conflict. Dit heeft bijgedragen aan de opkomst van een nieuwe sociale klasse, die fundamenteel zou zijn voor de ontwikkeling van het kapitalisme en de industriële revolutie in de daaropvolgende eeuwen.

VOORNAAMSTE STRIJD:

• Slag bij Crécy (1346): In deze slag behaalde Engeland een verpletterende overwinning op het Franse leger, dankzij het strategisch gebruik van Engelse boogschutters, waardoor het Franse leger zware verliezen heeft veroorzaakt voordat het dicht bij de Engelse soldaten kwam. De slag was een grote mijlpaal in de militaire geschiedenis omdat het de effectiviteit van het gebruik van boogschutters in de strijd toonde

• Slag bij Poitiers (1356): In deze slag versloeg Engeland opnieuw het Franse leger en veroverde koning Johannes II van Frankrijk als gevangene. De strijd resulteerde in de bevrijding van verschillende Franse steden die onder Engelse controle stonden, en versterkte de Engelse positie in het conflict.

• Slag bij Agincourt (1415): Deze slag is een van de bekendste van de Honderdjarige oorlog, dankzij William Shakespeare's verslag in het toneelstuk "Henrique V". In de slag zag het Engelse leger onder bevel van koning Henrique V zelf een veel groter Frans leger onder ogen en versloeg. De Engelse overwinning was opnieuw te danken aan het gebruik van boogschutters, die de Franse rangen decimeerden voordat ze dicht bij de Engelse soldaten kwamen.

• Slag bij Castillon (1453): Deze slag wordt beschouwd als het laatste conflict van de Honderdjarige oorlog. Daarin behaalden de Franse strijdkrachten een beslissende overwinning op de Engelsen, wat resulteerde in het verlies van de laatste Engelse gebieden in Frankrijk. De slag is ook opvallend omdat het de eerste was waarin artillerie veel werd gebruikt in de strijd, wat het begin markeert van een nieuw tijdperk in de militaire geschiedenis.

• Slag bij Azincourt (1415): De slag bij Azincourt was een belangrijke confrontatie tussen Engeland en Frankrijk, die plaatsvond op 25 oktober 1415. In deze slag stond een Engels leger onder bevel van koning Henrique V tegenover een veel groter Frans leger. De strijd was opvallend door de Engelse overwinning, die werd behaald dankzij het effectief inzetten van boogschutters en de strategische positie van het Engelse leger. De slag resulteerde in een groot aantal Franse slachtoffers, waaronder veel edelen, en versterkte de positie van Engeland in het conflict.

• Slag bij Formigny (1450): De slag bij Formigny was een beslissende overwinning van de Franse strijdkrachten tegen de Engelsen, die bijdroeg aan de herovername van de door de Engelsen bezette Franse gebieden. De strijd was opvallend door het gebruik van artillerie, wat een beslissende factor was in de Franse overwinning.

BRONNEN VOOR ONDERZOEK:

• HALE, J.R. De Honderdjarige oorlog. São Paulo: Braziliaans, 1992

• WANNEER, Donald De Honderdjarige oorlog: een militair verhaal. Rio de Janeiro : Record, 2001

• ZOMER, F. De Honderdjarige oorlog: een geschiedenis van de Engels-Franse conflicten