Ik heb sowieso moeite met iets afmaken
“Ik heb sowieso moeite met iets afmaken,” zegt ze aarzelend, terwijl haar blik zich naar de grond richt. Ik merk haar onzekerheid op en reageer: “Jemig, dat lijkt me nogal frustrerend en onrustig, al die onafgemaakte zaken.” Ze kijkt me aan en zucht diep. Wat volgt is een indringend gesprek over haar gevoel van eigenwaarde, of liever gezegd, het gebrek daaraan. Ze vertelt hoe ze zich door uitsluiting en pesten in haar jeugd altijd 'anders' heeft gevoeld, een gevoel dat ze heeft gecultiveerd om te overleven.
Terwijl ze probeert haar gedachten te verwoorden, laat ik de stilte ruimte bieden voor reflectie. Het kost haar duidelijk moeite om onder woorden te brengen wat ze voelt, en dus nemen we de tijd. Wanneer ik haar vraag of ze misschien onrealistische verwachtingen voor zichzelf stelt bij de taken die ze aangaat, kijkt ze me verrast aan. “Hoe weet jij dat?” vraagt ze, zichtbaar geraakt.
Ze legt uit dat ze zichzelf keer op keer vastdraait in onmogelijke projecten en telkens teleurgesteld is wanneer ze weer niet slaagt. Toch belooft ze zichzelf steeds opnieuw dat ze het de volgende keer wél zal afmaken. Dit patroon van zelf-sabotage lijkt eindeloos door te gaan, totdat het haar volledig emotioneel uitput. Ze ervaart elke keer opnieuw de meedogenloze bevestiging dat ze het niet waard is om iets af te maken, en dus ook niet om de voldoening van succes te ervaren.
Veel mensen zijn zich niet bewust van hoezeer hun diepste overtuigingen, zelfs die uit de jeugd, nog steeds hun leven in het hier en nu beïnvloeden. Deze overtuigingen, vaak nooit meer getoetst op hun waarheid, sturen onbewust onze relaties, mogelijkheden tot succes, en het vermogen om geluk te ervaren. Zo wordt het leven een aaneenschakeling van ervaringen die slechts bevestigen wat we al geloven.
Maar dit hoeft niet zo te blijven. Neem geen genoegen met gedrag waar je zelf van baalt. Ga op onderzoek uit, stel jezelf de vragen die ertoe doen, of zoek ondersteuning om dit proces aan te gaan. Je kunt lang blijven ronddolen in de cirkel van zelfkritiek en zelfbestraffing, maar wees liever mild en responsief naar jezelf, en vraag je af wat je werkelijk wenst voor jezelf. Zet die eerste stap naar verandering.
De vrouw in dit verhaal moest eerst iets vreselijks meemaken voordat ze stilgezet werd door het leven. Maar zover hoeft het niet te komen. Nu is het moment om jezelf af te vragen: wat vertelt mijn eigen gedrag mij? Wat wil het laten zien wat ik nog niet onder ogen ben gekomen? Waarom drink ik teveel, maak ik mezelf onbetrouwbaar, kom ik altijd te laat, verzorg ik mezelf niet goed, of laat ik me gebruiken? Stel jezelf deze vragen en zet de eerste stap naar een bewuster, gelukkiger leven.
Reacties
Een reactie posten