En weet je

 En weet je,

ik heb de zon mogen omarmen
in de vroege ochtenddauw,
haar licht kroop in mijn ziel
deed mijn hart stil verwarmen,
voordat de schaduw mij overviel
maar de herinnering blijft
de ochtend kou ontfermt zich over
de sloten, ademt de weilanden
in een gloed van zachte twinkeling
daar waar de zon de walpluimen
omrand, de reiger berust in zijn
verveling , kruipt nader de lente
een veldmuis neemt een snelle run
op zoek naar zijn karig voedsel,
het is niet dat ik het hem misgun
maar laat hem op de akker blijven
in de verte krast een uil, ook hij zoekt
eten voor zijn eigen broedsel, dag muisje

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster