Sophia van Saksen

 Sophia van Saksen werd geboren op 15 maart 1845 in het Paleis Dresden als laatste dochter van koning Johannes I van Saksen en zijn vrouw, prinses Amalia Augusta van Beieren. Zijn leven, hoewel kort, liet een afdruk achter op de geschiedenis van de Duitse en Beierse aristocratie.

Sinds haar kindertijd was Sofia ondergedompeld in de tradities en verantwoordelijkheden van de koninklijke familie. Hun opvoeding en opvoeding stonden in het teken van hofetiquette en voorbereiding op een toekomstig huwelijk dat de band tussen koninklijke huizen zou versterken. Op 11 februari 1859 werd Sofia verenigd in het huwelijk met haar vleselijke neef, hertog Carlos Teodoro in Beieren, tweede zoon van hertog Maximiliaan in Beieren en prinses Koninklijke Ludovica van

Deze huwelijksband bracht een alleenstaande dochter ter wereld, Amalia Maria (1865-1912), die later zou trouwen met prins Willem van Urach, hertog van Urach en graaf van Würtemberg, toekomstige koning van Litouwen onder de naam Mindaugas II van Litouwen. Sofia's leven werd echter ingekort door gezondheidscomplicaties na de geboorte van haar dochter.

Sofia van Saksen kreeg na de bevalling te maken met ernstige ademhalingsproblemen, die haar gezondheid geleidelijk verzwakte. Ondanks een tijdelijk herstel kreeg zij het jaar daarop een longinfectie die onoverkomelijk bleek te zijn. Zij overleed jong, op 21-jarige leeftijd, op 9 maart 1867 in München.

Haar dood liet een vacuüm achter in de Beierse hertogelijke familie en zijn lichaam werd begraven in de crypte van de kerk van San Quirino in de abdij van Tegernsee, rustplaats van Beierse adel. Haar man, Carlos Teodoro, werd weduwe, wijdde zich aan de geneeskunde, werd een zeer gerenommeerde oogarts, en in 1874 trouwde hij opnieuw met de infanta Maria José de Portugal, met wie hij vijf andere kinderen kreeg.