Ik weet dat je zegt dat ik nooit van je gehouden heb

Ik weet dat je zegt dat ik nooit van je gehouden heb!

Roep de wereld uit, je gaf me alles en ik wilde je niet. Maar, op een dag zul je me zoeken in die pier van het leven, waar ik nog steeds op je wacht en je zult beseffen dat ik al dood ben. Je zult begrijpen wat er is gewoon een skelet van mijn gevoelens.

Op die dag zul je de brief vinden die ik je schreef op de avond dat ik je verloor. Misschien herinner je je die dag niet, maar als je elk van die woorden leest die besmet zijn door de pijn die ik voelde, zul je weten dat ik je gebeld heb. Je weet dat ik je nodig had en je belde, maar je was druk met het leven dat je koos en je hoorde niet eens de roep van mijn bedroefde hart, de roep van een ziel die onderdrukt werd door je te voelen en te roepen, alleen om een stille knuffel te vragen.

Tot die tijd blijf je de wereld vertellen dat ik niet van je hield! Dat ik niet wist hoe ik van je moest houden, zonder dat je begreep dat jij het was die geen tijd had om naar me te luisteren, de dag dat ik wilde bekennen dat je belangrijker was dan de lucht die ik inadede. Toen ik je wilde vertellen dat ik alles kon achterlaten hoefde ik onze liefde niet te behouden.

Die nacht huilde ik eindeloos tranen en viel zonder controle in slaap, bij gebrek aan een knuffel om me te troosten. Ik werd koud wakker en zonder onze droom in de buurt, was je nog steeds bezig met iets dat belangrijker is dan mijn gevoel voor jou.

Ik stierf op die dag! Ik stierf voor liefde en leven

Ik heb alleen de illusie dat het leven je naar de pier brengt, waar je naar me kijkt zonder me te herkennen. En als je zoveel naar me kijkt, ontdek je het geelachtige blad en met de pijnvlekken die me verstikte, het kaartje dat ik nog steeds in mijn handen heb. De brief die ik je schreef en waar ik beken dat ik stierf op de dag dat je mijn liefde weigerde te accepteren.

Misschien, voor korte momenten, stukjes leven om samen met mij te sterven. Misschien vertel je haar dat je van me hield en dat je van me wegliep die nacht dat ik je verloor. gewoon omdat je geen tijd beschikbaar had voor mij.

Dan ga je me zoeken en dan ben ik weg. Maar geloof dat waar ik ook ben ik naar je zal kijken en op dat moment zul je de traan kunnen zien die ik nodig had om te huilen. Een traan die van ons was die ik alleen voor jou heb bewaard, als bewijs van liefde die nooit eindigt.

Wie weet of we elkaar op een andere dag en in een ander leven weer zullen ontmoeten om te eindigen wat nooit tussen ons heeft bestaan. Wie weet dromen we niet samen een kleurrijke toekomst, wat niets meer is dan het maken van deze film naar zwart wit waar je niet aan mee wilde doen.

Tot die tijd, doe me een plezier en zeg nooit meer dat ik niet van je hield. Onthoud dat ik al je woorden hoor en mijn ziel wordt verscheurd, elke keer als ik je hoor zeggen dat ik niet wist hoe ik van je moest houden.

@Angela Caboz

Alle rechten voorbehouden

Wet N. de 50/2004 van 24 augustus