Driekleurig Viooltje
Driekleurig Viooltje - Ik help je om je eigen koers te varen
Aan de rand van de rivier staat een klein vrouwtje, niet meer dan drie turven hoog. Het is een keurig dametje. Ze heeft haar zondagse jurk aan, een kapje over haar haren, die netjes in een knot zitten, en een mandje aan haar arm.
Ze kijkt naar links en ik volg haar blik. In de verte is een brug over de rivier en hier wandelen andere keurige dames en heren. Ze zijn op onderweg naar de zondagsdienst.
Een glimlach verschijnt op haar gezicht en vol plezier stapt ze in de rivier. Ze huppelt over de glinsterende stenen naar de overkant. Eenmaal daar aankomen heeft ze rode koontjes op haar wangen en zijn er wat wilde haren uit haar knot ontsnapt. Ze gaat zitten om haar kousen en schoenen aan te trekken, wiebelt eens met haar blote tenen en bedenkt zich.
Vol daadkracht stapt ze verder op blote voeten, terwijl ze de afkeurende blikken van haar medereizigers negeert. Eenmaal bij het kerkje aangekomen gaat ze lekker in het zonnetje zitten om haar kousen en schoenen aan te trekken. Ze stopt de verdwaalde haren in haar knot en poetst met een deftig gebaar wat spatjes modder weg.
Vlak voordat ze naar binnen loopt kijkt ze me aan, geeft me een dikke knipoog en zegt. ‘Trek je nooit iets aan van wat een ander vind van jouw keuzes, volg altijd je hart en doe waar jij gelukkig van wordt. Dat is niet altijd makkelijk, maar drink dan een kopje van mijn thee, dan help ik je om je eigen koers te varen.’
Reacties
Een reactie posten