Tibetaans verhaal

 .WAAROM SCHREEUW JE TEGEN EEN PERSOON ALS JE BOOS BENT?

Een Tibetaans verhaal vertelt dat een oude wijze man op een dag zijn volgelingen het volgende vroeg: - Waarom schreeuwen mensen tegen elkaar als ze boos zijn?
De mannen dachten even na:
-Omdat we onze kalmte verliezen - zei iemand - daarom schreeuwen we.-
-Maar waarom schreeuwen als de andere persoon naast je staat? - Vroeg de wijze man - Is het niet mogelijk om zachtjes tegen hem te praten? Waarom schreeuw je tegen iemand als je boos bent?
De mannen gaven nog enkele andere antwoorden, maar geen van hen stelde de wijze tevreden.
Ten slotte legde hij uit:
-Als twee mensen boos zijn, gaan hun harten ver uit elkaar. Om die afstand te overbruggen moeten ze schreeuwen om elkaar te horen, hoe bozer ze zijn, hoe harder ze zullen moeten schreeuwen om elkaar over die grote afstand te kunnen horen.
Toen vervolgde de wijze:
– Wat gebeurt er als twee mensen verliefd worden? Ze schreeuwen niet tegen elkaar, maar praten zachtjes met elkaar omdat hun hart heel dichtbij is, de afstand tussen hen is erg klein.
De wijze man glimlachte en zei:
Wat gebeurt er als ze nog verliefder worden? Ze praten niet, ze fluisteren alleen maar en worden nog hechter in hun liefde. Eindelijk hoeven ze niet eens te fluisteren, ze kijken elkaar alleen maar aan en dat is het.
Dit is hoe hecht twee mensen zijn als ze van elkaar houden...
Dan zei hij:
-Als je ruzie hebt, laat je hart dan niet wegdrijven, zeg geen woorden die je verder verwijderen, er kan een dag komen dat de afstand zo groot is dat je de weg terug niet meer kunt vinden...