Altijd zit zij in mijn hoofd

 Altijd zit zij in mijn hoofd, zij kan er niets aan doen. Iemand heeft die keuze VOOR haar gemaakt.

Ga er van uit dat de ouders haar hebben gemanipuleerd...... dat oma er zelf voor heeft gekozen, dat oma geen belangstelling heeft etc.

Daar groeit het kind mee op, beschadigd.

Heb wel eens gedacht: ben nog " jong" als zij volwassen is, dan komt ze misschien. Pas dan, als ze haar eigen keuzes kan maken.

Maar...ben ik opgewassen tegen de aversie die ze ongewild tegen me heeft opgebouwd en het "normaal" en bekend gegeven voor haar is, ermee groot is gebracht.

Natuurlijk zou je zelf de waarheid willen vertellen aan je kleinkind, dat dit nooit jouw keuze is geweest.

Maar wij weten ook, de afstand die je dan kweekt tussen ouder en kind, beschadigd een kind net zo goed!!!!

Daar wil ik ook geen deel aan hebben.

Het blijft kiezen uit twee kwaden. Haar ouders leven langer dan ik en de verbintenis met de ouders, al is dat gebaseerd op leugens, is het enige wat ze dan nog heeft, als ik er niet meer ben.......