Bomen Boodschap

 Wanneer is de laatste keer geweest dat je echt tijd voor jezelf hebt genomen? Tijd en ruimte om even bij te komen van alle dingen die de afgelopen periode voorbij zijn gekomen. Even de rust zodat je tot jezelf kunt komen en alles even kunt laten landen. Want je bent zo druk geweest met zoveel dingen, lief mens, dat er een diepe behoefte is om echt even op en met jezelf te zijn. In stilte en in rust. Om te luisteren naar het ritme van jouw eigen hart, dat zich aan het ontvouwen is omdat het toe is aan een andere manier van verbinding.

Er is een verlangen om te verbinden vanuit een basis waarin iedereen op eigen benen staat. Waarin je niet meer in de zorgrol hoeft te zitten. Waarin je niet meer hoeft te dragen. Maar waar er vanuit een eigen basis een verbinding wordt gelegd. Waarin er rust is en balans. Waarin geven en nemen een prachtig organisch spel is. Maar daarvoor heb je wel in jezelf te duiken. Daarvoor heb je wel te zien waar jij heen gaat als je in verbinding bent met de ander. Wat doe je precies en welke registers trek je open? Wat gebeurt daar in jou, lief mens, wat maakt dat je soms wat verstrikt raakt in dingen of dat je verdwaalt in de verhalen van zowel jezelf als de wereld buiten je? Het is niet erg. Zo doen we het allemaal. Maar het vraagt in deze fase om meer voelen, kijken en verdieping. Je bent er ook aan toe. Je hebt behoefte daaraan. Maar daarin mag je eerst ten diepste duiken in je eigen hart om te zien wat daar leeft en welke bedradingen daar nog steeds doorheen lopen. Uiteindelijk kun jij de verandering maken door hem in jezelf te maken en dat is het thema van deze stroming. Het licht wordt op een zachte manier geworpen op relaties en er zal een hoop gaan veranderen, maar het begint altijd en als eerste in de diepte van jouw eigen hart, waar je mag vrijlaten wat je ooit hebt aangeleerd zodat er ruimte komt voor dat deel van jou dat authentiek is en kan kiezen vanuit zichzelf zonder telkens weer de verwarring in te raken. Het mag anders, lief mens, zoals je altijd al hebt gewenst in je hart en die ruimte komt nu vanuit een veel zachtere en voedende stroming.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai