Soms
Soms,
heel soms,
vraag ik me af,
waarom,
We ons nog steeds niet,
als volwassenen kunnen gedragen.
We nog steeds zo kinderachtig zijn.
Soms,
heel soms,
vraag ik me af,
waarom we mekaar
zo compleet negeren.
Dat het allemaal
zo normaal is geworden
dat we mekaar blokkeren
op social media.
Vragen stel via WhatsApp,
of via mail vragen stel
en daar nooit geen antwoord op krijg..
Soms,
heel soms,
vraag ik me af,
dat wat niet normaal is
toch normaal is geworden.
Dat ik op al die speciale dagen
zoals vandaag
toevallig moederdag,
probeer afleiding te zoeken.
En dat dit wel meestal goed lukt,
maar eigenlijk diep van binnen
dit niet normaal wil vinden...
Soms
Heel soms
Vraag ik me af
Hoeveel jaren
we het nog moeten doen,
met herinneringen
die we niet gemaakt hebben.
Dat vijf jaren
zijn voorbij gevlogen
En ik mezelf
steeds ouder zie worden
als ik in de spiegel kijk.
Soms,
heel soms is
niet soms,
maar eigenlijk best vaak!
Want iedere dag
kijk ik in de spiegel.
Wordt ik geconfronteerd
met mezelf
en denk dan
hoeveel ouder moet ik nog worden,
voordat mijn kind zich realiseren
dat normaal eigenlijk niet normaal is
Soms
heel soms
vraag ik me af,
wat als er een dag komt
dat ik mezelf
niet meer kan aankijken
Wat als alles te laat is
om nog herinneringen te maken.
Omdat mijn tijd
hier op aarde
erop zit..
Soms,
heel soms,
vraag ik me af,
wat zouden jullie jezelf afvragen,
wat zouden jullie denken
als jullie in die spiegel kijken
Vragen jullie je überhaupt iets af
Of misschien
vinden jullie het wel heel normaal,
iets dat eigenlijk niet normaal is
Ik hoop dat jullie er nog achter gaan komen
hoeveel jullie mij missen
Of gaan missen als het te laat is..
God,
Ik vraag het u..
Mag ik nog blijven hopen
Moet ik nog blijven geloven
Alleen u kunt mij antwoord geven..
Reacties
Een reactie posten