Dagkaart uit het Elfenorakel

Laat je gaan in het laatste daglicht. Laat je ziel zich dronken drinken aan de roodgouden hemel. Laat haar los, vrij en gelukkig, tot het violet van de eilanden aan de horizon de door vrede betoverde landschappen creëert. Laat haar gaan, terwijl je hart voor even de verloren herinnering hervindt en in melancholie versmelt.
Liefde voor het leven

Probeer in de schemering niet de treurigheid te zien van een dag die voorbijgaat, want deze dag is in zijn gehele volheid beleefd. Zie in zijn korte verschijning veeleer een ogenblik vol glans, een magische poort, die zich enkele onherhaalbare ogenblikken afstemt op het oneindige, en werelden van onmetelijke schoonheid opent. Zie bovendien de blije dans, die verrukt de nacht ontvangt en begroet, die nu begint. Het is een ogenblik van dankzegging en het gebed van inkeer in de rust, die de nacht zo lieflijk brengt. Misschien is dat het, wat de spreeuwen doen - zij zingen de "Ode aan het leven".