Dit seizoen is van mij

 Dit seizoen is van mij. Ik ben de twintig al een tijdje voorbij — en daar ben ik dankbaar voor. Ik jaag niet meer achter een liefde aan die niet wederzijds is. Ik maak mezelf niet kleiner om te behagen, ik smeek niet langer om te blijven. Onderweg heb ik veel geleerd. De spiegel toont me een zachter gezicht, getekend door de tijd, versierd met stille gratie. Maar kijk goed: er brandt nog steeds een vuur, dat je alleen krijgt door voluit te leven. Ik zeg wat ik denk en ik denk wat ik zeg. Ik verontschuldig me niet meer bij elke stap. Ik draag wat ik wil, lach te hard, en ga vooruit, elke dag een beetje trotser. Ik heb dromen begraven en nieuwe laten ontstaan. Ik heb het verleden zien vervagen, En de toekomst, voorzichtig, mij de hand zien reiken. Verlies heeft me geraakt, ja — Maar het licht ook. Dit is niet het einde. Dit is het begin. De tweede helft kan net zo mooi zijn. Niet perfect. Maar gedurfd. Oprecht. Ik heb nog dingen te creĆ«ren, Paden om te bewandelen, Ochtenden om te omarmen. Dus nee... doof me niet te snel uit. Ik ben nog niet klaar. Ik ben in ontwikkeling. En dit seizoen? Dit seizoen is van mij. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster