Iemand schreef
Iemand schreef... denk niet dat de woede me ooit helemaal zal verlaten, omdat ik weet dat ons onrecht is aangedaan en er geen antwoorden zijn.
We moeten er gewoon mee leren leven, accepteren het als onderdeel van wie we nú zijn.
Open brief aan mijn oudste dochter...
Beste dochter , Met deze brief wil ik mijn gedachten en gevoelens aan jou overdragen in de hoop dat je dit ooit zult lezen. Het is niet makkelijk maar ik probeer het toch te omschrijven wat ik voor je voel en hoeveel ik van je hou. De afgelopen jaren waren voor mij de zwaarste in mijn leven, ze zullen nog zwaarder worden als ik bedenk dat het misschien bij jou echt over is. Het lukt mij niet om te beschrijven, ik kan niet geloven dat het over is, naar jaren samen, hoe jij tot dit besluit kwam om eerst mij en daarna je zusje te verwijderen uit je leven. Ik 10 jaar geleden en je zusje 5 jaar geleden....alleen zij heeft helemaal geen reden van opgaaf gekregen waarom ze moest verdwijnen uit jullie levens.... Natuurlijk wil ik graag dat het weer goed komt. Ik wil niets liever. Ik wil vechten voor mijn dochters, de vraag is alleen: krijg ik een kans? Alleen jij weet het antwoord. Mijn warmte, geborgenheid en liefde heb ik je volop mogen geven tot je 23ste levensjaar , je was lief , soms keih...
Reacties
Een reactie posten