Peter van Aragon en Anjou

 Peter van Aragon en Anjou werd geboren in Barcelona in 1305 als gevolg van het huwelijk tussen koning James II van Aragon en Blanca van Anjou, zus van koning Karel II van Napels. Sinds zijn geboorte was hij omringd door luxe en privileges, maar ook door de politieke intriges die de tijd kenmerkende.

Peter was een zuigeling van Aragon bij geboorterecht, maar zijn vader gaf hem ook belangrijke titels en bezittingen. In 1322 kreeg hij het graafschap Ribagorza en in 1325 het graafschap Ampurias. Daarnaast erfde hij de graafschappen Prades en Entenza tot de dood van zijn broer Jaime III van Aragon.

In 1336 trouwde Peter met Joan de Foix, met wie hij vijf kinderen had: Alfonso, Leonor, Juan, Jaime en Margarita. Hun nakomelingen zouden een belangrijke rol spelen in de geschiedenis van de Kroon van Aragon.

Peter van Aragon en Anjou mochten de troon van Aragon niet bezetten, maar hij speelde wel een relevante rol in de politiek van het koninkrijk. Hij was de plaatsvervanger van zijn broer Peter IV de ceremonialist tijdens zijn afwezigheid, en nam ook deel aan de oorlog van de Twee stenen, een broederconflict dat Peter IV te maken had met zijn neef Peter I van Castilië.

Peter van Aragon en Anjou stierven in Pisa, Italië in 1381 Ondanks dat hij geen koning was, liet hij een belangrijke nalatenschap na als kind en nobel Aragon. Zijn figuur wordt geassocieerd met de territoriale uitbreiding van de Kroon van Aragon en de consolidering van koninklijke macht.