Doet Liefde pijn als het -even- niet beantwoord wordt?

 Doet Liefde pijn als het -even- niet beantwoord wordt?

Wanneer we al de liefde die we voelen voor een ander kenbaar maken aan de ander, vrijelijk laten stromen voor en naar de ander, ons volledig openstellen voor de ander... en de ander zou dit -even- niet willen of kunnen ontvangen en niet aan jou teruggeven, zou dit helemaal geen invloed hoeven hebben op onze liefdevolle ervaring.
Het zou jou geen pijn kunnen doen en je niet kunnen teleurstellen wanneer liefde de enige stroom zou zijn die zich op dat moment door jou heen zou bewegen. Zuiver en onvoorwaardelijk. Op deze manier kan dit niemand ooit iets anders bezorgen dan een vredige, fijne ervaring. Zelfs al zou de ander niet openstaan om te ontvangen en het jou niet terug reflecteren.
Wat ons wél pijn kan doen, ons kan teleurstellen, of kan raken, is wanneer we (naast de liefde die we op dat moment kunnen voelen) iets nódig hebben van de ander en we dit niet ontvangen. Of wanneer de ander onze Liefde even niet kan ontvangen, en dit iets raakt in ons wat niet fijn voelt.
Het zou zo kunnen zijn dat we in een relatie onze liefde willen tonen en uiten naar iemand, en we het tegelijkertijd nodig hebben dat iemand ons op dat moment onze liefde beantwoordt omdat we anders bijvoorbeeld worden geraakt in onze onzekerheid. Omdat we de bevestiging missen van de ander, zal dit ons pijn doen, raken of doen schrikken.
We zullen ons vervolgens afsluiten omdat we ons door de vervelende ervaring onveilig voelen in het vrij uiten van onze liefde. We geloven dan misschien dat liefde tonen -en ons kwetsbaar opstellen- ons een negatieve ervaring kan opleveren doordat de ander ons op dat moment even niet de liefde terug spiegelt die we de ander lieten zien. We ontvangen wellicht geen bevestiging, erkenning of aandacht of wat we maar nodig hadden van de ander en dít doet ons pijn. We zouden kunnen denken dat we ons maar beter nooit meer kwetsbaar op zouden moeten stellen. Dit kan ons namelijk schaden of pijn doen.
Maar zodra je merkt dat het je raakt wanneer je iets -liefde, aandacht etc- aan de ander toont, uit of laat zien, en je dit voor jouw gevoel niet terugkrijgt, niet wordt beantwoord of niet gewaardeerd, is dit een mogelijkheid om meer zelfliefde te ontwikkelen. Iets in jou voelt zich onveilig door het gedrag van de ander. We ontvangen geen bevestiging en/of we voelen ons afgewezen. Is de ander er nog wel? Houdt hij of zij wel van mij? Ziet, voelt en deelt de ander mijn gevoelens die ik in alle kwetsbaarheid toon, niet? Misschien voel je je alleen staan nu dat de ander emotioneel niet beschikbaar is.
Voel maar hoe het voelt en omarm jezelf hierin nu de ander het even af laat weten om wat voor reden dan ook.. Adem naar de plek waar de teleurstelling zit in je lichaam. Volg de sensaties in je lichaam die een reactie zijn op de situatie waarin je je onveilig voelt. Afgewezen. Niet gezien en gehoord. Alleen.
Als Liefde de enige stroom zou zijn die door jou heen zou bewegen, en je zou dit delen met de ander, dan maakt het niet uit hoe de ander hier op zou reageren. Ook als het niet binnen zou kunnen komen bij de ander, dan nóg zouden we zelf in Liefde (en open) kunnen blijven. Als dit niet zo is, is dit een uitnodiging om onszelf te gaan zien, horen, voelen en dragen waardoor onze zelfliefde nog meer zal toenemen.