Dag Boodschap

 Soms kan jou een diep gevoel van eenzaamheid overvallen. En ondanks dat het uiteindelijk een verhaal is, is het soms nodig om er met beide benen in te staan. Niet om het te doorvoelen, maar om het te zien. Om te zien welk verhaal zich nog altijd in het diepste van jouw bestaan afspeelt en wat zo nu en dan de leiding neemt over jouw leven. Dat diepe gevoel van eenzaamheid is misschien iets wat je hebt overgenomen van de wereld om je heen toen je klein was, of misschien is het zelfs wel een gevoel dat je echt diep gevoeld hebt. Maar als je verder kijkt dan wat je nu ziet, dan in het diepste van jouw hart ben je niet alleen, lief mens. Nooit geweest ook trouwens.

Bepaalde gevoelens die je zo goed kent en waar je zo verstrikt mee bent geraakt, zijn vaak gevoelens die leidend zijn geweest in bepaalde keuzes van jouw leven. Ook zijn dit gevoelens die daardoor steeds werden aangeraakt en nog steeds worden. Deze gevoelens hoeven niet weg, maar je mag ze op een andere manier gaan bekijken. Geen enkel verhaal zal opgelost worden of verdwijnen, maar hoe meer jij ze kunt zien als onderdeel van het verhaal, hoe minder zij de leiding nemen en hoe meer jij bij jezelf blijft. Bij jezelf blijven betekent niet dat je niets meer voelt of dat niets je meer raakt, maar dat je niet meer wordt overgenomen door het verhaal. En soms vraagt dat, gek genoeg, van je om er helemaal in te gaan staan. Want is het werkelijk waar? Is het waar dat je eenzaam bent? Als je dieper voelt, nog dieper dan je nu doet, is dit dan echt werkelijk zo of voel je dan de bodem van jouw eigen bestaan? Je bent nooit niet geliefd en ook ben je nooit echt alleen. Door het verhaal recht in de ogen te kijken, krijg je pas de ruimte om het anders te doen.