Het jaar 238 na Christus

Het jaar 238 na Christus wordt wel het jaar van de zes keizers in het Romeinse rijk genoemd. In dat jaar werden zes mensen erkend als keizers van Rome.

Aan het begin van het jaar was de keizer Maximinus Thrax, die sinds 235 regeerde. Hij werd door het Rijnleger tot keizer benoemd na de moord op de Romeinse keizer Alexander Severus. Hoewel de Romeinse senaat hem niet goedkeurde, stemden ze met tegenzin om hem als keizer goed te keuren. Er werd gezegd dat hij een wrede tiran wasuitbreiding van zijn rijk. Verschillende kostbare militaire expedities putten de financiën van het rijk uit. Vervolgens nam hij al het geld dat hij in reserve had voor shows of festivals, over naar zijn eigen rekeningen. Maximinus werd uitgeroepen tot staatsvijand en de senaat benoemde Gordianus I tot keizer.

Marcus Gordianus was een regionale gouverneur in Afrika. In januari 238 kwam een ​​groep landeigenaren die niet tevreden waren met de door Maximinus geheven belastingen in opstand en vermoordde de belastinginners. Gordianus werd benaderd door de landeigenaren en gevraagd om zichzelf tot keizer uit te roepen. Hoewel hij 80 jaar oud was, stemde hij toe en maakte van zijn zoon een gezamenlijke keizer met gelijke macht. De senaat erkende de vader en zoon als keizers, Gordianus I, 28ste keizer van het Romeinse rijk, en Gordianus II, 29ste keizer van het Romeinse rijk. Hun regering duurde slechts 20 dagen voordat Capelianus, de gouverneur van de naburige provincie Numidia, een leger aanvoerde om tegen hen te vechten. Gordian II werd gedood in de strijd en toen hij dit nieuws hoorde, hing Gordian I zichzelf op.

De senaat had een nieuwe keizer nodig om Maximinus te verslaan. Omdat er geen andere kandidaten beschikbaar waren, kozen ze twee oudere senatoren, Pupienus, 30e keizer van het Romeinse rijk, en Balbinus, 31e keizer van het Romeinse rijk, als gezamenlijke keizers met een raad van twintig om hen te adviseren. De nieuwe regering was niet welkom bij de bevolking van Rome en de twee senatoren werden met stenen bekogeld toen ze het Capitool verlieten. De mensen wilden een keizer uit de familie van de Gordiërs, dus de senaat benoemde Gordianus III, de kleinzoon van Gordianus I, tot junior keizer.

Pupienus was een voorname soldaat. Hij hield toezicht op een campagne tegen Maximinus terwijl Balbinus in Rome verbleef om administratieve taken uit te voeren. Nadat Maximinus door zijn eigen troepen was gedood, keerde Pupienus als overwinnaar terug naar Rome. Balbinus was geen effectieve leider en kon de stad niet beheersen. Toen Pupienus terugkeerde naar Rome, trof hij de stad aan in chaos en in brand. Zijn terugkeer kalmeerde de stad, maar het onbehagen bleef. De twee keizers maakten vaak ruzie en vertrouwden elkaar niet. Tijdens een van hun discussies greep de Praetoriaanse Garde beide keizers en vermoordde ze. Ze hadden slechts 99 dagen geregeerd.

Gordianus III werd toen uitgeroepen tot de enige keizer. Op 13-jarige leeftijd werd hij de jongste keizer van het Romeinse Rijk. Vanwege zijn leeftijd werd de keizerlijke regering overgegeven aan de aristocratische families die via de senaat de aangelegenheden van Rome controleerden. Gordianus III, de 32e keizer van het Romeinse rijk, was de zesde keizer die diende in 238 na Christus.