Bomen Boodschap

Lief mens, het is zo belangrijk om je elke keer weer te herinneren dat wat je te doen hebt, is telkens weer terugkomen bij *jou*. Wanneer gebeurtenissen je hebben opgeslokt en de buitenwereld je aandacht heeft gevraagd, om dan weer even helemaal thuis te komen bij *jou*. In jezelf. Alleen maar even jij en jouw adem. En hoe meer je jezelf daaraan kunt herinneren, hoe steeds meer een beetje gemakkelijker het is om te doen. Even die momenten voor jezelf nemen. Weer even helemaal bewust zijn van waar je staat, wie je bent en voelen dat jij er nog steeds bent, diep in jezelf verankerd.

Je kunt jezelf in deze periode wat vaker afvragen of het allemaal nog wel klopt wat je doet. Of het allemaal nog wel past wat je doet en of je het allemaal nog wel leuk vindt. Waar hoor je te zijn? Wat voelt kloppend voor jou? Er is een diepe behoefte om jezelf wat meer neer te zetten in de wereld, maar je hebt nog geen idee hoe. Je bent ook een beetje moe van alle intensiteit van de afgelopen periode, en eigenlijk heb je nu een diepe behoefte om het allemaal wat rustiger aan te doen. Om echt even niet bezig te zijn met dat moeten. Het is altijd nodig dat er een periode van bezinning komt, dat je even twijfels voelt zodat je opnieuw de route kunt bepalen. Er is een diep verlangen om vanuit verschillende hoeken dingen te doen die je vervullen. Die je echt het gevoel geven dat je iets doet wat zo uit de kern van je bestaan komt. Dat je iets doet waar je plezier aan beleeft. En ergens voel je dat het er ook aan zit te komen, maar zoals altijd voel je de dingen sneller aan dan dat ze in het stof zichtbaar worden. Maar lief mens, ondanks dat het nu zo enorm stormt, gaat ook daar de wind vanzelf weer liggen en schijnt de zon altijd, al kun je hem niet altijd zien. Je hebt genoeg van jezelf gegeven aan de wereld; het mag tijd worden dat de wereld je laat zien wat het jou te geven heeft.