Verloren

Iedere zaterdag loopt de jongen langs mijn huis heen.
Hij kijkt altijd naar de mensen om hem heen.
Hij glimlacht netjes en zegt gedag.
Nooit zegt hij wat zonder een lach.
Er veranderde iets ik zag het in z´n gezicht
Ik zag donkerheid in zijn ogen in plaats van dat mooi schijnende licht.
Die zaterdag toen zag ik het,
Een rouwadvertentie was in de krant gezet.
Die avond liep hij langs
Hij hield zich in bewang..
Maar de tranen ontglippen hem en rollen over zijn wang
De jongen die altijd lacht,
Heeft vannacht gehuild de hele nacht.
De jongen die altijd klaar stond voor iedereen,
Voelt zich nu zo alleen.
De persoon waardoor hij het leven kon respecteren
Heeft hem nu de rug toe moeten keren
De jongen heeft zojuist zijn vader verloren
Hij zal zijn vaders stem nooit meer horen.