Dag Boodschap

Een mooie overdenking, wat is nu eigenlijk onvoorwaardelijke liefde?
Weet jij wat het is, weet jij hoe het voelt?
Zo ja geweldig, want bij die persoon mag je zijn wie je bent, met alles erop en eraan en dat is een enorm groot cadeau als iemand jou dat geeft, dat gevoel jou kan laten voelen.

Maar wat nog belangrijker is geef jij jezelf wel onvoorwaardelijke liefde?
Weet jij jezelf wel op waarde in te schatten?
Of heeft die kwakert in je hoofd die het veelal wel weet en vol oordeel zit, weet die jou elke dag wel wat te vertellen wat je niet goed doet en wat je anders moet doen?

Stop!
Luister daar niet meer naar, ga luisteren naar de zachte fluistering van je ziel, die woont in je hart.
Zoek de stilte op, wordt stil in jezelf.
Ga op een plek zitten waar jij je fijn voelt en probeer dan het gesprek aan te gaan met jezelf/ je HogerZelf/ God of welke naam ervoor maar passend bij jou mag zijn.
Stem je daarop af, en stel daar de vragen aan, waar je zo graag antwoord op wilt.
Schrijf ze op en diep ze uit.

Vragen om te stellen als voorbeeld, wat maakt het dat deze situatie zich nu in mijn leven laat zien?
Welke positieve les kan ik hier uit halen?
Wat heeft het mij te vertellen, wat wil het mij vertellen?
Hoe kan ikzelf hier de verandering in zijn?
Dit zijn helpende vragen, probeer ze op deze manier te stellen.

Weet dat iedere situatie hoe vervelend en soms intens verdrietig ook, er altijd is om voor een positieve ommezwaai in jouw leven te zorgen.

De ander kunnen we niet veranderen, maar doordat jezelf verandert moet de ander wel met je mee veranderen.
Heeft de ander daar geen oren naar, ja dan kan het soms beter zijn om elkaar de vrijheid te geven en die relatie, welke ook te beëindigen.

Zelf zou ik persoonlijk altijd wel de deur op een kier houden, na verloop van tijd als situaties bezonken zijn, dan kan je met een milder hart er naar kijken, wat maakt dat als je daar beide voor open staat je elkaar weer terug kan vinden.
Maar daar heb je wel beide partijen voor nodig en een stukje onvoorwaardelijk houden van.

Lukt het jou om de ander te zien zonder jou eigen gekleurde bril op?
De ander te zien in wie die werkelijk is?
Niet dat die ander het altijd goed heeft gedaan, maar dat die de dingen deed omdat die ervaringen in zijn rugzak heeft zitten, waarom die is geworden wie die is.
Niet altijd leuk, maar het leven heeft de ander gevormd, na wat in z'n eigen leven, hem of haar is overkomen.
Kan jij dus jouw gekleurde bril afdoen en begrip opbrengen voor de ander omdat die nog handelt vanuit onverwerkte gevoelens of handel jijzelf misschien nog vanuit onverwerkte gevoelens?
Overdenk dit en voel het maar eens of dat zo is.

Als je diep in je hart voelt dat je de ander eigenlijk toch wel mist.
Dat er ooit wel onvoorwaardelijk houden van was, leg dan nog weer eens contact met elkaar.
Probeer in een rustig gesprek dan weer nader tot elkaar te komen, eventueel met iemand erbij die neutraal is en kan functioneren als een mediator.

Heb jij dus iemand in jou omgeving waar je ooit onvoorwaardelijk van hield, geef die nog eens een kans.
Want je bent ouder en wijzer geworden, waardoor je nu weet wat je grenzen zijn en probeer die aan te geven, maar luister ook rustig naar de grenzen van de ander en kom dan tot een compromis.

Ga elkaar niet met verwijten om de oren slaan, maar spreek je geraaktheid naar elkaar uit.
Wat bepaalde situaties met je gedaan hebben, hoe jij dat gevoeld hebt, luister ook naar de ander z'n gevoel daarin en weet je, dan kom je veelal tot de ontdekking, dat je het heel anders hebt opgepakt dan dat de ander het bedoelde.
Kijk en dat komt door die rugzak van overtuigingen, aannames, oordelen, normen en waarden op je rug.
Die maakt dat je eenzelfde situaties zo anders kunt ervaren.

Maar ben je ook bereid om je eigen tekortkomingen te zien, of blijf je je alleen maar richten opdat wat jij vind dat fout was en wil je niet verder kijken dan dat.
Dan geef ik als advies begin er dan maar niet aan want dan ga je geen stap verder komen samen en voel je nog meer frustratie als daarvoor.

Uit eigen ervaring kan ik je vertellen door ook eerlijk naar mijzelf te kijken, daardoor hebben bepaalde relaties zich fijn verbeterd, mede doordat de ander ook bereid was om eerlijk naar zichzelf te kijken.

Het is een verhaal van alles wat geworden, maar het één kan eigenlijk niet zonder het ander, daardoor verstuur ik het toch maar zo de wijde wereld in en wens en hoop ik dat het weer mensen bij elkaar gaat brengen, maar over die keus ga ik niet, dat mag een ieder voor zichzelf bepalen, soms heb je namelijk even de tijd nodig om dingen te laten bezinken.

Volg je hart, maar verwar die niet met de kwakert in je hoofd.