Als je 13 jaar je kind niet ziet

 Als je 13 jaar je kind niet ziet, niet hoort!

Kan er niets inniger worden, alleen meer vervreemding.
Al die jaren hopen, al die jaren dromen toen het kind nog onder je vleugels was.
Vooral de baby en kleutertijd komen sterk naar boven.
De scholen, de keuzes ,in 13 jaar komt er veel voorbij.
Al die tijd heb je dat kind nooit meer gezien of gesproken. Ook mijn kleinkind nooit meer gezien.
Het verdriet wordt anders, eerst boosheid, dan jaren met de vraag waarom? Dan begint het te wennen ook al huil je nog best wel eens.
Je leest dat je niet de enige bent die zoiets meemaakt.
Verbazing nooit gedacht.
Verbittering nee vervreemding ja, na al die tijd. Vraag mij nooit af, had ik maar dit of had ik maar dat.
Dertien jaar is lang, te lang.....