Hitchcock (2012) Review


 In 1959 zijn Sir Alfred Hitchcock (Sir Anthony Hopkins) en zijn vrouw, Alma Reville (Dame Helen Mirren), op het toppunt van hun creatieve spel als filmmakers te midden van verontrustende insinuaties dat het tijd is om met pensioen te gaan. Om de artistieke durf van zijn jeugd terug te vinden, besluit Sir Alfred dat zijn volgende film de lugubere horrorroman "Psycho" zal verfilmen, ondanks ieders bedenkingen. Helaas verliest Alma, terwijl Sir Alfred zichzelf financiert en aan deze film werkt, uiteindelijk zijn geduld met zijn dwalende blik en controlerende gewoontes met zijn actrices. Wanneer een ambitieuze vriend haar verleidt om samen te werken aan een eigen werk, kleurt de resulterende huwelijkse spanning Sir Alfreds werk, zelfs terwijl de inspiratie van de roman zijn dromen achtervolgt.

"Wat als iemand die echt goed is een horrorfilm zou maken." Na het succes van North By Northwest zocht Alfred Hitchcock (Hopkins) naar zijn volgende film om te regisseren. Na het lezen van een boek vindt hij wat hij zoekt. De studio is ertegen, maar Hitchcock besloot de film zelf te financieren, waarbij hij alle regels overtrad. Het verhaal is echt, de horror is echt, dit is het verhaal van het maken van Psycho. Ik weet niet zeker waarom, maar ik ben een grote fan van films over films. Ik was erg geïnteresseerd om deze te zien, niet alleen daarom, maar ook omdat ik een grote fan ben van Anthony Hopkins en dacht dat hij een goede keuze zou zijn voor deze rol. De film zelf is echt goed met een aantal behoorlijk griezelige aspecten, maar het werk dat Hopkins doet is behoorlijk verbazingwekkend en soms zie je Hitchcock zelf. Ik weet niet zeker of dit accuraat is, maar Hopkins speelde een man op de rand van gezond verstand en met wat ik weet over Hitchcock lijkt het te passen. Als je op zoek bent naar een complete biopic van Hitchcock, dan is dit het niet, maar als je een fan van hem bent, dan is dit een film die je niet mag missen. Ik raad deze aan. Over het algemeen is de film goed, maar Hopkins is geweldig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai