STAAN IN MIJN EIGEN VERHAAL

 STAAN IN MIJN EIGEN VERHAAL..

Al jaren geleden kwam ik er achter
dat er iets groots zou gebeuren.
Werd mij verteld dat oude systemen
om zouden vallen,
dat het duister in het licht
zou komen te staan.

Dat we geschokt zouden zijn over
wat er allemaal naar buiten komt.
Dat we dan een keuze zouden hebben
of wegkijken en meegaan in die ervaring
en zo onze lessen leren,
of het recht aankijken en onszelf
en alles wat er is te transformeren.

Mijn vraag was al die tijd;
hoe dan ?
We zaten midden in een ratrace,
het altijd maar bezig zijn om alle
verantwoordelijkheden na te komen.
Ik kon me er geen voorstelling van maken
dat er systemen zo maar zouden
omvallen.

Het afgelopen jaar werd
dat 'hoe dan' eindelijk duidelijk.

Na een jaar alles recht aankijken is
er zo ontzettend veel
in mij getransformeerd.
Alle emoties die in mij zijn,
zijn voorbij gekomen.
Ik wist niet dat ik nog zoveel boosheid
in me droeg, zo graag
de wereld wilde redden
van alle donkere praktijken.
Walging, verdriet en ongeloof.
Alles is voorbij gekomen.

En deze week realiseer ik mij ineens
dat ik de wereld niet kan redden,
dat ik voor niemand anders een
keuze kan maken.
Ik kan enkel de waarheid voor mezelf
ontdekken en op basis daarvan mijn
keuzes maken.

Eigenlijk wist ik dat al,
maar wanneer het voorbij komt
in je dagelijks leven en je het ervaart,
in lijf en leden, dan wordt het op een
bepaalde manier echt.

Wat heb ik veel over mezelf geleerd,
wat heb ik veel over de wereld geleerd,
over de psychologie van de mens,
over structuren en systemen en hoe
deze ons ongemerkt proberen te beĆÆnvloeden.

Mijn wereldbeeld is totaal veranderd,
en ik ben nog dichter bij mezelf
uitgekomen.
De heftige emoties zijn verwerkt,
ik heb mijn eigen pad gevonden
in dit stuk van mijn leven.
Ik weet waar ik sta en wat ik wil.
En eigenlijk is daarmee de opdracht
die ik had afgerond.
Tenminste, zo voelt het voor nu.

In het midden van de chaos en
de ellende heb ik mezelf weer
stevig op mijn eigen voeten neergezet.
Kan ik de schoonheid van de natuur zien
en mezelf in mijn hoogste trilling zetten.
Kan ik gelukkig zijn met de simpele
dingen van de wereld en alle verhalen
de ruimte geven om zich uit te spelen
zonder er onderdeel van te zijn.

Ik ben gaan staan
in mijn eigen verhaal
en zie de toekomst
met vertrouwen tegemoet.

Lichtflits

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai