Iemand schreef.....
Iemand schreef.....
Moet er altijd aan denken hoe het deze kinderen vergaat als hun ouders komen te overlijden, zonder dat er ooit nog contact is geweest, zonder dat er is gepraat.
Zouden zij niet met een hart vol schuld en schaamte achterblijven, door moeten leven, wetende dat zij dit nóóit meer goed kunnen maken?
Als zij zich realiseren dat er om niets zoveel pijn, verdriet, gemis en niet begrijpen is geleden.
Heb met twee kinderen al járen geen contact. Behalve dat mijn hart ineenkrimpt bij de gedachte hen voor mijn overlijden niet meer te hebben gezien, gesproken, in mijn armen heb gehouden, is deze gedachte er eentje die mij veel bezighoudt...
Zou er niet veel veranderen, als kinderen zich dit voor ons overlijden zouden realiseren?
Waarom is dit ouders en kinderen niet gegeven?
Reacties
Een reactie posten