Soms is daar de Grote Leegte
Soms is daar de Grote Leegte
Die huist dan plots in mij.
Geen boosheid, angst, verdriet
Zonder besef van tijd
Tikt de klok uur na uur voorbij.
De Leegte pakt de ruimte
Die het verdriet steeds had.
De tranen zijn verdwenen
De leegheid is gekropen
Waar het gevoel eerst zat.
Misschien verdwijnt de Leegte
Gaat morgen naar een ander heen.
Maakt ruimte om gevoel te voelen
Laat de emoties wederom met mij alleen.
Reacties
Een reactie posten