Hart to Hart (TV Series 1979–1984)


Als je enkele van mijn andere gebruikerscommentaar hebt gelezen, zul je snel ontdekken dat Hart to Hart niet iets is waar ik normaal gesproken voor ga. Maar verrassend genoeg werkt de show voor mij. Een liefdevolle relatie, veel geld, een prachtig huis, mooie auto's en een leven vol avontuur en mysterie - dit is wat me altijd naar Hart to Hart heeft getrokken.

De kern van Hart to Hart zijn de twee hoofdrolspelers - Robert Wagner en Stefanie Powers als Johnathan en Jennifer Hart. Is er ooit een perfecter televisiekoppel geweest? Het is gemakkelijk te zien dat ze in het echte leven al heel lang vrienden waren voordat de show begon. Ze lijken zo natuurlijk samen. Beiden zijn ook ervaren acteurs en zijn in staat om zelfs de meest belachelijke situaties geloofwaardig te maken. En Lionel Stander als butler, chauffeur, klusjesman, kok en generaal die alles doet, Max, is ook een echte aanwinst. Net als Wagner en Powers kwam hij naar de serie met een lang cv. Het is een solide cast.

Terugkijkend op sommige afleveringen, kunnen ze ongelooflijk oubollig lijken voor degenen die meer gewend zijn aan moderne tv. Twee mensen bevinden zich gewoon niet week na week in dit soort problemen. De ene week ben je op de vlucht voor drugssmokkelaars, de andere week wordt je huis leeggehaald door dieven en de volgende week vind je een kostbaar antiek voor een boeddhistische tempel. Ik zou een heel leven kunnen leven en nooit één aflevering hebben van het avontuur dat de Harts hebben meegemaakt. En weet je wat? - het is deze ongeloofwaardigheid die de show echt voor mij doet werken. Ik geniet ervan omdat het onrealistisch en fantasievol is. Het leven is al zwaar genoeg zonder dat de realiteit zijn lelijke kop opsteekt vermomd als entertainment op televisie. Ik vind het heerlijk om zoiets als Hart to Hart (of Charlie') aan te zetten s Angels of Wonder Woman of Banacek of welke show je ook uit deze periode kunt noemen) en vermaak je, en vergeet, zelfs voor een kort moment, de echte problemen waar we allemaal mee te maken hebben. Ik vind de op realiteit gebaseerde televisiedrama's van tegenwoordig niet vermakelijk - ze zijn deprimerend voor mij.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai