Dag Boodschap

Er leeft iets in jouw hart. Een diep verlangen naar zachtheid. Leven in een omgeving van zachtheid. Van behulpzaamheid. Van saamhorigheid. Diep in jou leeft een weten. Een weten hoe het werkelijk is. Hoe het werkelijk hoort. Hoe het werkelijk is. Zonder verhaal en zonder zwaarte. Je hebt er altijd naar gestreefd, lief mens, om zo te leven met jouw omgeving. Je hebt altijd, vanaf het allereerste begin, jouw best gedaan om dit te leven. Maar wanneer je terechtkomt in een omgeving die vergeten is wie hij was, is het bijna onmogelijk om de ander hieraan te herinneren. Iets wat bij jou zo helder en zichtbaar in jouw hart te voelen en te zien was. Iets wat niet mocht en kon bestaan. Iets wat je lang hebt geprobeerd te vergeten, maar wat telkens weer met allerlei omwegen tot je kwam. Iets wat zo essentieel is en vertelt wie jij bent in de kern.

Je hebt nooit werkelijk leren omgaan met alles wat je voelt. Sterker nog, je mocht niet eens voelen. Heel veel van wat jou verteld werd als fijn en voedend voor jou, heb je aan de kant moeten zetten om in verbinding te blijven met de wereld om je heen. Je bent gewend geraakt aan die manier van leven en denken. Je hebt vele paden daarin gevolgd en telkens voelde je dat dat het net niet was. Je deed mee, maar het voelde niet als jouw weg. Je voelde je niet echt helemaal hier. Je voelde dat het niet klopte, maar ook dacht je altijd dat jij degene was die hierin moest veranderen. Dat jij het was die beter zijn/haar best moest doen. Dat jij het was die anders was. Maar in werkelijkheid ben je dichter bij alles wat werkelijk hoort bij jouw mens-zijn. In werkelijkheid draag je een waarheid bij je die de wereld kan veranderen. In werkelijkheid ben jij het die de ander telkens weer mag herinneren aan dat wat er leeft in zijn/haar hart, zodat alles waarvan je weet hoe het werkelijk zou kunnen gaan in deze wereld steeds meer zichtbaar wordt. Jij bent het die juist niet anders is, maar die de (veer)kracht bezit om een andere wereld neer te zetten die voedend is.