Wat gebeurd er met dieren na hun overlijden?

 Wat gebeurd er met dieren na hun overlijden?

Voor dieren is ‘dood’ gaan net zoals het voor mensen is. Persoonlijk zie ik het ‘dood gaan’ van een dier niet als dat het dier écht dood (weg) is. In mijn ogen is het dier alleen fysiek gezien niet meer aanwezig. Daarmee bedoel ik: Je kunt het dier niet meer aaien of knuffelen. Het dier heeft geen lichaam meer maar is een vorm van energie. Dieren hebben, net als mensen, een ziel en zij maken de ‘reis’ maar het hemelrijk of Universum heel bewust mee. Dieren houden zich niet bewust bezig met ‘de dood’ zoals mensen. Voor dieren is het iets natuurlijks en omdat dieren altijd in het nu leven, voelen zij het als hun tijd op aarde erop zit. Ieder dier dat sterft laat een deel achter. Hier bedoel ik het fysieke lichaam mee. Als een lichaam van een dier ouder wordt, kan ziekte of ouderdom ervoor zorgen dat het lichaam wordt blootgesteld aan dit proces. Mindere werking van organen, ogen nemen een ander stand aan (troebel of mat), pijnlijke gewrichten en/of botten, de huid wordt doffer en kan van kleur veranderen, haaruitval, enz. Door deze gebeurtenis voelt het dier dat de verbinding met het universum steeds sterker wordt. De taak van het lichaam zit erop en als het lichaam sterft, verlaat de ziel (energie) het lichaam. Na het overlijden van het dier is deze energie nog sterk aanwezig. Dit kan dagen, weken of maanden duren. Het verzwakt wel met de tijd maar kan maanden aanwezig blijven. De levenskracht van het dier blijft bestaan en dient ook afscheid te nemen van zijn of haar lichaam. Voor ons is dat ook merkbaar als ons huisdier net is overleden.