Soms houden we van
Soms houden we van
En onze harten zijn gebroken
Wij dromen
En onze hoop is verbrijzeld
We geven vrijelijk
En staan met lege handen
En we geven om anderen
En zijn in ruil daarvoor niet geliefd
En degenen die we ooit het meest bewonderden en waardeerden
Beantwoorden onze genegenheid niet.
Soms ondergaan we een proces van verlies en liefdesverdriet
En voelen ons gebroken
En gebrek aan hoop
Zoals we ons niet realiseren
Dat we niet voorbestemd zijn om voor onbepaalde tijd in deze cyclus vast te blijven zitten
En dat in het leven
Wie ons loslaat
Leidt ons naar huis
Wie ons ook afwijst
Stelt ons in staat om onszelf volledig te omarmen
En iemands gebrek aan liefde voor ons
Is uiteindelijk een weerspiegeling van hen in plaats van ons.
En we voelen ons het meest gekwetst
Niet als we afgewezen worden
Maar als we onszelf afwijzen
We voelen ons het meest verdrietig
Niet als anderen ons van streek maken
Maar wanneer we geluk zoeken in bronnen die niet in staat zijn om het te bieden en ons in de steek gelaten voelen
En we voelen ons het meest alleen
Als we vreemden voor onszelf zijn
En dus om rust te vinden in onze omgeving
Moeten we eerst innerlijke vrede vinden
Om vreugde buiten onszelf te vinden
We moeten eerst innerlijke vreugde ervaren
Om ons volledig geaccepteerd te voelen
We moeten eerst leren onszelf volledig te accepteren
En niet elke race is het waard om te lopen
Niet elke strijd is het waard om te vechten
Niet elk avontuur is de moeite waard om aan te gaan
En niet elke relatie is het waard om na te streven
En afwijzing is gewoon omleiding
Waardoor we meer in contact komen met onszelf
En meer ontwaken voor onze eigen zelfacceptatie en zelfliefde.
Tahlia Hunter
Kunst door Shawna Erback
Reacties
Een reactie posten